Wyjeżdżamy z Pomorzan (dzielnica Olkusza) ulicą Długą w kierunku północnym (w kierunku Kluczy). W miejscu gdzie droga skręca w prawo (na NE), po prawej (wschodniej) stronie widać zalesione wzniesienie zwane Pomorskimi Skałami. Pod szczytem wzgórza znajduje się kilka grup skalnych zbudowanych z wapieni górnojurajskich. Schronisko znajduje się w grupie skalnej poniżej szczytu wzgórza i wysuniętej mocno na zachód. Miejsce jest dość charakterystyczne, ponieważ od północy schronisko jest ograniczone szczeliną skalną, w której zachował się wysoki mur kamienny będący pozostałością po starym wapienniku.

Schronisko stanowi niezbyt długi okap skalny pod mocno przewieszoną skałą wapieni górnojurajskich. Strop okapu jest niezwykle równy i nachylony na całej długości pod stałym kątem. Być może powstał w trakcie eksploatacji wapienia dla znajdującego się obok wapiennika. Okap nie posiada szaty naciekowej, namulisko jest humusowe.

Obiekt nie posiada własnego mikroklimatu, światło sięga do końca.

Brak przedstawicieli flory i fauny charakterystycznej dla środowiska jaskiniowego.

Obiekt z pewnością znany od bardzo dawna, lecz do tej pory nie wzmiankowany w literaturze.

Plan i opis okapu pod numerem IV.A.60 został wykonany w roku 1998 i zamieszczony w dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego. Pomiary wykonali w listopadzie 1998 r. A. Polonius i J. Sławiński. Dane zaktualizował A. Polonius (2014).

Plan opracował A. Polonius.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2016 (plan i opis inwentarzowy).

Polonius A., Sławiński J., Polonius K. 1998 (lokalizacja na mapie 1:10 000, ogólna charakterystyka, plan, fotografia okapu).