Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Od zakończenia szlaku turystycznego w Dolinie za Bramką wchodzimy nieznakowaną ścieżką wiodącą grzbietem między dwoma żlebami na grań Łysanek. Stąd niewyraźną percią zwierzęcą idziemy ponad 300 m granią na lewo (ku NE), lekko w dół, aż do wystającej z niej turni z trzema otworami. Obchodzimy turnię po lewej stronie, następnie opuszczamy perć i idziemy ściśle pod skałą, do góry, nad stary stożek piargu, porośnięty trawą. Ze szczytu stożka, od otworu Jaskini w Jatkach T.B-12.4, wspinamy się kilka metrów trawiastym progiem nieco na prawo, do widocznego z dołu, poszukiwanego otworu (wysoko w ścianie nad nim widać też wylot Okna w Jatkach I). Dojście i zwiedzanie łatwe, krucho!

Wysoki na ponad 5 m otwór o szerokości 0,6 m (z rozszerzeniem w górnej części) prowadzi do otwartej szczeliny pochylonej pod kątem około 70^o ku NW. Tworzy ona płytki kominek, którym wchodzimy zapieraczką do rozszerzenia w górnej części. Na wysokości małej półeczki w pochylonej ścianie szczelina sięga w głąb skały na 2,8 m i zakończona jest owalną, ślepą komórką (0,8x0,7x1,2 m). Przed komórką widać dużą, zablokowaną wantę.

Kominek rozwinął się w dolomitach triasu środkowego serii reglowej. Ściany są zwietrzałe, bardzo kruche (przy podchodzeniu zwietrzała skała obrywa się!). Dno buduje drobny gruz skalny oraz gleba, w głębi nieco żółtego osadu gliniastego. Dno komórki jest skalne, bez osadów.

Kominek jest suchy. Światło sięga do końca. Przewiew i temperatura zależą od warunków pogodowych panujących na powierzchni terenu.

W otworze (na dole szczeliny) występują rośliny kwiatowe, paprocie i mchy. Faunę reprezentują ślimaki.

Wzmiankę o kominku, jako o obiekcie zasługującym na inwentaryzację, oraz opis jego położenia, zamieścił W.W. Wiśniewski (1993c).

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację obiektu sporządziła I. Luty przy współpracy A. Połockiej w dniu 7 października 2003 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Wiśniewski, W.W. 1993c (wzmianka o zwiedzaniu, położenie); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).