Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Nisza w Jatkach
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.B-12.06
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°55′17,91″, φ: 49°15′53,39″
Gmina Zakopane (gm. miejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SE
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.]
Wysokość względna [m]
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 1,75
Deniwelacja [m] 1,75
Długość [m]
w tym szacowane [m]
6
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne W lewym orograficznie zboczu Doliny Strążyskiej, w skałkach zwanych Jatkami.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Od zakończenia szlaku turystycznego w Dolinie za Bramką wchodzimy nieznakowaną ścieżką wiodącą grzbietem między dwoma żlebami na grań Łysanek. Stąd niewyraźną percią zwierzęcą idziemy ponad 300 m granią na lewo (ku NE), lekko w dół, omijając z lewej strony najwyższą turnię Jatek (z trzema otworami). Dalej perć trawersuje ku N po stronie doliny Strążyskiej i nieco opada pod mur następnej, dość długiej skałki, z widocznym w niej otworem Niszy w Jatkach T.B-12.6. Od rogu tej skałki podchodzimy wzdłuż ściany, za polem kosówki, dalej wspinamy się do otworu przez kilkumetrowy skalno-trawiasty próg. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini

Wielki otwór o kształcie zbliżonym do prostokąta ma 5,2 m szerokości i 4 do 4,5 m wysokości. Prowadzi on do wysokiej niszy skalnej, głębokiej na 3,4 m. W jej SW części wznosi się stromo krótki korytarzyk o owalnym przekroju. W NW ścianie korytarzyka widać niewielkie okienko, za którym jest mały zaułek skalny.

Nisza rozwinęła się w dolomitach triasu środkowego serii reglowej. Ściany są zwietrzałe, kruche. Dno w niszy jest prawie poziome, buduje je drobny gruz skalny i żółty osad gliniasty; przy otworze nieco nawianej gleby. Boczny korytarzyk jest skalny, bez osadu.

Schronisko jest suche i widne. Przewiew i temperatura zależą od warunków pogodowych panujących na powierzchni terenu.

W otworze rozwijają się rośliny kwiatowe, paprocie i mchy. Występują ślimaki.

Historia badań
Historia eksploracji

Opisywany obiekt prawdopodobnie był znany od dawna (otwór widać z daleka), jednak nie wzmiankowany dotychczas w literaturze.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację niszy sporządziła I. Luty przy współpracy A. Połockiej w dniu 7 października 2003 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty. W lipcu 2018 r. współrzędne otworu skorygował F. Filar.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Izabella Luty
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie