Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Nisza w Jatkach |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.B-12.06 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°55′17,91″, φ: 49°15′53,39″ |
Gmina | Zakopane (gm. miejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | SE |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | |
Wysokość względna [m] | |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 1,75 |
Deniwelacja [m] | 1,75 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
6
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | W lewym orograficznie zboczu Doliny Strążyskiej, w skałkach zwanych Jatkami. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Od zakończenia szlaku turystycznego w Dolinie za Bramką wchodzimy nieznakowaną ścieżką wiodącą grzbietem między dwoma żlebami na grań Łysanek. Stąd niewyraźną percią zwierzęcą idziemy ponad 300 m granią na lewo (ku NE), lekko w dół, omijając z lewej strony najwyższą turnię Jatek (z trzema otworami). Dalej perć trawersuje ku N po stronie doliny Strążyskiej i nieco opada pod mur następnej, dość długiej skałki, z widocznym w niej otworem Niszy w Jatkach T.B-12.6. Od rogu tej skałki podchodzimy wzdłuż ściany, za polem kosówki, dalej wspinamy się do otworu przez kilkumetrowy skalno-trawiasty próg. Dojście i zwiedzanie łatwe.
|
Opis jaskini |
Wielki otwór o kształcie zbliżonym do prostokąta ma 5,2 m szerokości i 4 do 4,5 m wysokości. Prowadzi on do wysokiej niszy skalnej, głębokiej na 3,4 m. W jej SW części wznosi się stromo krótki korytarzyk o owalnym przekroju. W NW ścianie korytarzyka widać niewielkie okienko, za którym jest mały zaułek skalny. Nisza rozwinęła się w dolomitach triasu środkowego serii reglowej. Ściany są zwietrzałe, kruche. Dno w niszy jest prawie poziome, buduje je drobny gruz skalny i żółty osad gliniasty; przy otworze nieco nawianej gleby. Boczny korytarzyk jest skalny, bez osadu. Schronisko jest suche i widne. Przewiew i temperatura zależą od warunków pogodowych panujących na powierzchni terenu. W otworze rozwijają się rośliny kwiatowe, paprocie i mchy. Występują ślimaki. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Opisywany obiekt prawdopodobnie był znany od dawna (otwór widać z daleka), jednak nie wzmiankowany dotychczas w literaturze. |
Historia dokumentacji |
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację niszy sporządziła I. Luty przy współpracy A. Połockiej w dniu 7 października 2003 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009). |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Izabella Luty |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2010 |
Grafika, zdjęcia | plan |