Schronisko znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Idąc w górę wąwozem dochodzimy do zwężenia z kilkumetrową skałką. W następnym zwężeniu skałki po obu stronach wąwozu tworzą bramkę, stąd podchodzimy w górę wąwozu około 30 m. Tuż przy potoku, w prawym or. zboczu, znajduje się mała nisza. Wąwóz zakręca w tym miejscu. Mijamy żeberko skalne za niszą i tuż za nim, około 7 m nad dnem widoczny jest, częściowo przysłonięty smrekami, otwór Schroniska w Międzyścianach II, a nad nim Schroniska “nad II” (T.C-05.07). Dojście z dna wąwozu – trudności I, zwiedzanie bez trudności.

Otwór jest obszerny, ukośny, trójkątny, szerokości około 2 m i wysokości ponad 2 m. Schronisko jest korytarzem rozwiniętym na szczelinie, w końcowej części wznoszącym się w prawo w górę. Występują w nim nacieki grzybkowe.

Utworzone zostało w brekcjowatych dolomitach triasu środowego serii reglowej. Namulisko gruzowe, nieliczne okruchy osiągają rozmiary do 30 cm, przy otworze z glebą.

Schronisko nieco wilgotne. Światło sięga do końca. Z fauny zaobserwowano pojedynczy okaz muchy komarokształtnej.

Schronisko znane prawdopodobnie od dawna. Latem 1966 r. zwiedzono przez Z. Biernackiego, A. Wosińskiego i M. Żelechowskiego (Speleoklub Częstochowa).

Plan i opis opublikował Biernacki (1967). W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ materiały terenowe zebrali R. i R. M. Kardasiowie przy współpracy A. Oleckiej w dniu 23.07.1977 r. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował R. M. Kardaś.

Biernacki, Z. 1967 (plan i opis - pod nazwą Schronisko II); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1991 (plan i opis inwentarzowy).