Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z przystanku autobusowego na polanie Huciska idziemy drogą w głąb doliny około 200 m do zwężenia w Niżnej Bramie Chochołowskiej. Tu, w prawym (or. ) zboczu, u podstawy Skały ks. Kmietowicza, przy drodze natrafiamy na otwór Schronu w Skale Kmietowicza I (T.C-05.04). Stąd udajemy się dalej w głąb doliny. Po około 45 m natrafiamy na otwór schroniska. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Otwór ma kształt prostokąta o szerokości 1,1 m i wysokości 2,5 m. Za otworem znajduje się szczelinowy korytarz, nieznacznie się zwężający. Jego wysokość również maleje i na końcu wynosi 1 m.

Schronisko rozwinięte jest w gruboławicowych dolomitach należących wg. Kotańskiego (1971) do górnego ladynu jednostki Bobrowca płaszczowiny reglowej dolnej.

Dno w pobliżu otworu pokryte jest glebą, a dalej drobnym gruzem skalnym oraz niewielką ilością większych okruchów (do 25 cm). Na ścianach występują nieliczne zwietrzałe nacieki grzybkowe.

Ze stropu skapuje woda. Światło sięga do końca. Roślinność występuje do 1 m od otworu, dalej – do 2 m sięgają porosty. Schron jest znacznie zanieczyszczony przez turystów.

Z racji swego położenia schronisko musiało być znane od bardzo dawna, po raz pierwszy jednak o kilkumetrowych schronach w Skale Kmietowicza wzmiankuje Wrzosek (1933). W monografii Kowalskiego (1953a) nie było opisywane.

Pierwszą dokumentację sporządził M. Burkacki przy współpracy E. Głowackiej, I. Gmaj-Różyczki i M. Różyczki w dniu 24.07.1977 r. (Jaskinie TPN 1991). Dane zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.). Na zlecenie TPN 2 lutego 2013 r. ponownie schronisko pomierzyli F. Filar i B. Chlipała. Na tej podstawie skorygowane zostały dane morfometryczne  i sporządzono nowy plan, który został udostępniony w niniejszej bazie za zgodą Dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Plan opracował F. Filar.

Wrzosek A. 1933 (wzmiankuje); Borowiec W. i In. 1977, 1978 (dane morfometryczne); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1991 (plan i opis inwentarzowy); Filar F. 2014c (informacja o pomiarach).