Dojście prowadzi szlakami turystycznymi z Ustrzyk Górnych (czerwony, ok. 3 h marszu) lub z Wołosatego (niebieski, ok. 1,5 h marszu). Wspinamy się nimi do przełęczy między Szerokim Wierchem i Tarnicą, dalej żółtym szlakiem turystycznym na Tarnicę. Studnia prowadząca do jaskini znajdowała się kilkanaście metrów przed wierzchołkiem, tuż przy ścieżce. Dojście bez trudności, zwiedzanie uciążliwe (ciasno). Z uwagi na bezpieczeństwo turystów wchodzących na Tarnicę otwór został zasypany kamieniami przez służby Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

Studnia wejściowa (2,5 m głębokości, obecnie zasypana) sprowadza do korytarza mającego 2,0 m wysokości i 0,5 m szerokości. Na NW korytarz prowadzi ok. 6 m, jego dno dość stromo opada. W środkowej części lekko skręca na WNW, a jego wysokość maleje do 1,0 m. Od studzienki wejściowej na S korytarz prowadzi prosto ok. 2 m do prożku (1,0 m wysokości) i studzienki (0,5 m głębokości). Za prożkiem idziemy ok. 4 m ciasną szczeliną, która stopniowo coraz bardziej się zwęża, w końcu jej przejście staje się niemożliwe. Studzienką natomiast możemy się przedostać do ciasnej szczeliny, która dostępna jest na długości ok. 2 m.

Jaskinia rozpadlinowa powstała w wyniku grawitacyjnego zsuwania pakietów skalnych gruboławicowych piaskowców otryckich (warstwy kośnieńskie, oligocen). Dno poniżej studni wejściowej tworzyła gleba, w pozostałych partiach lita skała i gruz skalny.

Jaskinia posiadała własny mikroklimat, była dość wilgotna. Światło dzienne docierało do dna studni wejściowej.

Fauna i flora nie była obserwowana.

Otwór jaskini otworzył się w sposób naturalny wiosną 2003 r. Pierwszą informację o istnieniu jaskini przy szlaku na Tarnicę podał autorowi W.J. Gubała. W obawie o bezpieczeństwo turystów otwór został najpierw ogrodzony przez służby Bieszczadzkiego Parku Narodowego, a ok. 2008 r. całkowicie zasypany kamieniami.

Jaskinia udokumentowana została 20 lipca 2003 r. przez T. Mleczka i R. Tęczar (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki). Pomiary wykonano używając busoli geologicznej Freiberg i taśmy parcianej.

Plan opracował T. Mleczek.

Klassek G., Mleczek T. 2003 (informacja o inwentaryzacji pod nazwą Jaskinia pod Szczytem w Tarnicy, długość, głębokość); Mleczek T. 2003f (informacja pod nazwą Jaskinia pod Szczytem Tarnicy, długość, głębokość, fotografia otworu, krótki opis); Klassek G., Mleczek T. 2004a (informacja pod nazwą Jaskinia pod Szczytem Tarnicy, długość, głębokość, lokalizacja); Działalność inwentaryzacyjna Stowarzyszenia Speleoklub Beskidzki 2004 (informacja pod nazwą Jaskinia pod Szczytem Tarnicy, długość, głębokość, fotografia otworu, krótki opis); Haczewski G. i in. 2007 (wzmianka, geneza jaskiń Bieszczadzkiego Parku Narodowego); Mleczek T. 2009 (informacja o zasypaniu otworu przez służby BPN).