Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Najdogodniejsze dojście prowadzi początkowo starą hawiarską drogą, widoczną na prawym (or.) zboczu Doliny Chochołowskiej ok. 200 m poniżej Polany Huciska, a następnie słabo widoczną ścieżką stromo w górę wzdłuż grzędy Huciańskiego Klina. Na wysokości ok. 1190 m n.p.m., ponad wyraźnym pasem skałek, na niewielkim spłaszczeniu znajdują się otwory sześciu sztolni (ekspozycja ku S), a ok. 20 m wyżej, na tym samym grzbiecie, dwu kolejnych – w tym sztolni opisywanej przez Jach (2002) pod nr 7, w której po 8 m od otworu zaczyna się opisywana jaskinia.

Szczegółowy opis sztolni podaje Jach (2002): „obszerny jej otwór jest usytuowany na końcu szurfu wykonanego prostopadle do stoku. Sztolnię stanowi szeroki, lecz przy otworze dość niski, opadający w głąb korytarz.” Na końcu korytarza (po 6–8 m), na prostopadłej szczelinie – ku W i E, znajdują się otwory do naturalnej próżni – Wojtkowej Szpary.

Wg. Masnego (1988): „Korytarz biegnący w kierunku zachodnim jest dłuższy i opada na głębokość około –15 m, natomiast przeciwległy w kierunku wschodnim (Czarna Izba) jest krótszy i ciaśniejszy. W obydwu korytarzach, jak i w salce będącej połączeniem szczeliny ze sztolnią (Sień) występują formy naciekowe. Pochodzenie jaskini jest prawdopodobnie tektoniczne. Dotychczas poznana łącznie długość wynosi około 65 m.”

Pierwszymi odkrywcami jaskini byli bijący sztolnię górnicy. W XIX w. (a być może nawet w końcu XVIII w.) eksploatowano tu rudy manganu (Jach 2002). Prace w tym rejonie prowadzono w latach 1846–1880 – wg. Masnego, który odwołuje się do opracowania B. Korczyńskiej-Oszackiej (Prace mineralogiczne (58), PAN – Oddział w Krakowie). 19. 07. 1987 r. natrafił na nią ponownie trzyosobowy zespół grotołazów zakopiańskich, zwiedzających sztolnie.

Inwentaryzację wyrobisk górniczych przeprowadziła R.Jach (op.cit.) w 2000 r., a florę przyotworową zbadał wówczas J. Baryła (op.cit.). Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował S. Masny.

Masny S. 1988 (plan i opis, dane o odkryciu); Cikowski W. 1989 (wzmianka o pracach pomiarowych); Jaskinie TPN 1991 (opis inwentarzowy, plan wg Masnego); Jach R. 2002 (plan, fotografia i opis sztolni, w której zaczyna się jaskinia).