Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schron pod Zbójnicką Turnią
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.E-08.66
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°52′03,11″, φ: 49°14′16,33″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu W
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1200
Wysokość względna [m] 150
Głębokość [m] 1,40
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 1,40
Długość [m]
w tym szacowane [m]
6,50
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, w prawym orograficznie zboczu, w Zbójnickiej Turni.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem doliny do mostka znajdującego się powyżej odejścia szlaku turystycznego do Jaskini Mylnej. Od mostka idziemy kilkadziesiąt metrów doliną na południe i w dogodnym miejscu skręcamy w lewo na strome, zalesione zbocze. Zboczem do góry nieco ku północy podchodzimy pod widoczne w górze skały, które omijamy z prawej strony i podchodzimy trawersując zbocze w kierunku południowo-wschodnim pod kolejny mur skalny. Charakterystyczny otwór znajduje się u podstawy skał. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini

Otwór w dolnej części ma kształt prostokąta o szerokości 0.9 m u podstawy, w górnej części przechodzi w szczelinę rozszerzającą się ku górze i przyjmującą kształt odwróconej kropli wody. Za otworem korytarz opada i nieco się rozszerza, w końcowej części rozdwaja się. Lewa odnoga obniża się i jest zablokowana kamieniami, prawa przechodzi w niedostępną szczelinę.

Schron jest rozwinięty na rozmytej szczelinie w wapieniach malmoneokomu autochtonicznej serii wierchowej. Ściany schronu są lite. Namulisko tworzy wymieszany humus i rumosz skalny.

Przy otworze jest sucho dalej wilgotno, w całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych. Światło rozproszone dociera do końca obiektu.

W otworze rosną mchy, porosty i paprocie.

W głębi J. Nowak obserwował muchówki i pająki, w tym Meta sp.

Historia badań
Historia eksploracji

Obiekt ze względu na swoje położenie przy leśnej ścieżce pod skałami i charakterystyczny otwór znany był od dawna. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary nie uwzględniano go w opracowaniach. Po raz pierwszy schron został opisany i skartowany przez J. Nowaka i J. Ślusarczyk 22 lipca 2007 r.

Historia dokumentacji

Po uzupełnieniu obserwacji dokumentację jaskini sporządzili 10 września 2013 r. W. Mindewicz i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Lokalizację otworu zrobiono odbiornikiem GPS Garmin.
Plan opracował K. Recielski.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Nowak J. 2007a (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Krzysztof Recielski
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie