Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Kuźnic idziemy szlakiem wiodącym przez Polanę Kalatówki w kierunku Doliny Kondratowej. Na południowym skraju Kalatówek łączą się obie odnogi szlaku: ze schroniska i wiodąca dołem polany. Stąd skręcamy na prawo i podchodzimy wprost do góry, nieco ku SW, lasem porastającym stok Kalackiej Turni. Po około 100 metrach docieramy pod skałkę nad stromym stokiem, pod którą znajduje się otwór Jaskini Kalackiej T.C-16.01. Dalej idziemy ponad 300 m ku WSW pod skałami przez las, następnie nad piargami. Pod pierwszą basztą skalną w grani Kalackiej Turni odnajdujemy obszerny otwór Mokrej Koleby T.C-15.06. Stąd podchodzimy kilkanaście metrów pod skałami, dalej około 10 m stromym zachodem na prawo w skos do góry, w kierunku widocznej z dołu szczeliny. 6 m na lewo od niej znajdujemy dolny otwór tuneliku. Do górnego otworu docieramy przez tunelik lub idąc pod skałami od Mokrej Koleby T.C-15.06 pod skałami do małej przełączki w grani, z której wspinamy się (idąc wstecz, ku E) 28 m ściśle granią, aż do otworu. Oba otwory znajdują się kilka metrów poniżej grani. Położone tuż obok małe okienko przebijające grań można dostrzec przy odpowiednim oświetleniu z kolejki linowej. Dojście łatwe, w końcowej części eksponowane, zwiedzanie bez trudności.

Otwór ESE o wymiarach 1x1,1 m, prowadzi do 5-metrowego tuneliku przebijającego grań na wylot. Wznosi się on stromo niewielkimi prożkami, a jego wylot uchodzi w nyży pod okapem skalnym, usytuowanym tuż pod granią turni. Tunelik rozwinął się na szczelinie międzywarstwowej w obrębie wapieni malmo-neokomu (seria wierchowa, fałd Giewontu). Ściany są silnie zwietrzałe, dno częściowo skalne, częściowo pokryte rumoszem wapiennym. Przy otworze ESE występuje nieco gleby.

Tunelik jest suchy, oświetlony. Wyczuwa się silny przewiew między otworami. Przy otworze ESE rozwijają się rośliny kwiatowe, w głębi i przy górnym otworze nieco porostów i mchów. Występują owady.

Tunelik zwiedził w dniu 22 października 1933 r. S. Zwoliński w towarzystwie J. Zahorskiego. Przy okazji wycieczki do Jaskini Bystrej i Kalackiej przeszukali oni skały południowego stoku Kalackiej Turni. Po wycieczce S. Zwoliński opisał położenie tego obiektu w swoim notatniku (wydanym w 1993 r.). W tym okresie zwiedził go też E. Winiarski. Podczas prac związanych z przygotowywaniem do druku notatek Zwolińskiego oraz prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, tunelik został odnaleziony latem 1992 r. przez I. Luty, która przy współpracy R. Cygana przeprowadziła obserwacje terenowe.

15 czerwca 2001 r. I. Luty udokumentowała tunelik przy współpracy M. Kapełuś. Pomiary wykonano busolą Suunto i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Zwoliński, S. 1993 (opis położenia i groty oraz wycieczki odbytej w 1933 r.); Jaskinie TPN 2002b (plan i opis inwentarzowy).