Obiekt znajduje się na zachodnim zboczu SW ramienia Czerwonej Góry. Dojście prowadzi z Brzączowic, drogą wojewódzką nr 967 w kierunku Myślenic. Po ok. 1,5 km mijamy most nad doliną Słonej Wody i dochodzimy do pierwszych zabudowań Borzęty. Tuż za przystankiem autobusowym skręcamy w prawo (na N) i schodzimy do potoku Słona Woda i następnie kilkaset metrów w górę potoku do skałek widocznych na zboczu po prawej. Otwór schroniska znajduje się kilka metrów na prawo od okazałego dolnego otworu Jaskini w Czerwonej Górze I. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Obiekt tworzy prosty korytarz o długości 3,0 m i wysokości do 1,5 m.
Schronisko powstało w wyniku grawitacyjnego osiadania i osuwania ławic piaskowca istebniańskiego wzdłuż płaszczyzn spękań ciosowych przy udziale procesów erozji i wietrzenia. Dno tworzy piasek, gleba oraz gruz skalny.
W całości jest oświetlone światłem dziennym i znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.
W partiach przyotworowych rosną obficie mchy.
W głębi stwierdzono nieliczne pająki i motyle. Obserwowano też guano nietoperzy.

Schronisko przed 2001 r. nie było wymieniane w literaturze, z pewnością jednak było wcześniej znane.

Zostało zinwentaryzowane 7 kwietnia 2001 r. przez R. Suskiego (Krakowski Klub Taternictwa Jaskiniowego) pod nazwą Schronisko Wiosenne (Klassek, Mleczek 2001), później nazwę zmieniono (R. Suski 2003). Pomiary wykonano używając busoli geologicznej Freiberg i taśmy parcianej.
Plan opracował R. Suski.

Klassek G., Mleczek T. 2001 (informacja o inwentaryzacji pod nazwą Schronisko Wiosenne, długość); Suski R. 2003 (plan i opis schroniska); Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 2016b (plan i opis inwentarzowy).