Jaskinia znajduje się na zachodnim zboczu SW ramienia Czerwonej Góry. Dojście prowadzi z Brzączowic, drogą wojewódzką nr 967 w kierunku Myślenic. Po ok. 1,5 km mijamy most nad doliną Słonej Wody i dochodzimy do pierwszych zabudowań Borzęty. Tuż za przystankiem autobusowym skręcamy w prawo (na N) i schodzimy do potoku Słona Woda i następnie kilkaset metrów w górę potoku, do skałek widocznych na zboczu po prawej. Otwór 1 znajduje się pod okapem okazałej skałki, otwory 2 i 3 na jej szczycie. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Obszernym otworem 1 wchodzimy do rozgałęziającego się korytarza. Lewy prowadzi na N i kończy się po 4,0 m. Prawy natomiast kieruje na NE i po 5,0 m dochodzi do prostopadłej szczeliny. Ma ona 7,0 m długości, do 0,5 m szerokości i 5,0 m wysokości. Prawie w całości jest od góry otwarta (otwór 2), tylko od NW posiada strop i kończy się otworem 3.
Powstała w wyniku grawitacyjnego osiadania i osuwania ławic piaskowca istebniańskiego wzdłuż płaszczyzn spękań ciosowych przy udziale procesów erozji i wietrzenia. Dno tworzy piasek (przy otworze 1 oraz w N korytarzu), lita skała z gruzem skalnym (w środkowej części NE korytarza) oraz gleba (w prostopadłej szczelinie.
W całości jest oświetlona światłem dziennym i znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.
W partiach przyotworowych rosną obficie mchy.
W głębi  stwierdzono nieliczne pająki i motyle.

Jaskinię po raz pierwszy wymienia A. Kirkor w 1876 r., podaje jej lokalizację i wymiary (5 m długości, 2 m wysokości). Po Kirkorze jaskinię wzmiankuje A. Gruszecki (1878) i R. Danysz-Fleszarowa (1933). K. Kowalski (1954) nie odnalazł obiektu, ponieważ błędnie szukał go w okolicach innego Zakliczyna - nad Dunajcem na Pogórzu Ciężkowickim. Błąd ten został powielony też w 1998 r. (Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 1998).

Została zinwentaryzowana 7 kwietnia 2001 r. przez R. Suskiego (Krakowski Klub Taternictwa Jaskiniowego) pod nazwą Dziura Szarej Myszki (Klassek, Mleczek 2001). Po utożsamieniu jaskini z obiektem wcześniej opisanym przez A. Kirkora, nazwę jaskini zmieniono (R. Suski 2003). Pomiary wykonano używając busoli geologicznej Freiberg i taśmy parcianej.
Plan opracował R. Suski.

Kirkor A.H. 1876 (lokalizacja, długość, wysokość); Gruszecki A. 1878 (wzmianka, lokalizacja); Danysz-Fleszarowa R. 1933 (wzmianka); Kowalski K. 1954 ((informacja o nieodnalezieniu jaskini); Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 1998 (informacja o nieodnalezieniu jaskini); Klassek G., Mleczek T. 2001 (informacja o inwentaryzacji pod nazwą Dziura Szarej Myszki, długość); Suski R. 2003 (plan i opis jaskini); Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 2016b (plan i opis inwentarzowy).