Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Dziura za Porzeczkami
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.A-23.05
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 20°04′18,70″, φ: 49°16′52,50″
Gmina Poronin (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu NE
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1060
Wysokość względna [m] 50
Głębokość [m] 0,40
Przewyższenie [m] 1,20
Deniwelacja [m] 1,60
Długość [m]
w tym szacowane [m]
5
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Łężna, na lewym orograficznie zboczu Jaworzyńskiego Żlebu, przy drodze leśnej sprowadzającej na dno górnej części Jaworzyńskiego Żlebu.
Opis drogi dojścia do otworu
Do otworu jaskini można dotrzeć drogą leśną odchodzącą od asfaltowej drogi Oswalda Balzera, mniej więcej w połowie odległości pomiędzy łożyskiem Suchej Wody i Potokiem Przyporniak, naprzeciwko drogi prowadzącej na górną część Polany Błociska. Drogą tą idziemy około 900 m ku S do składu drewna. Następnie droga skręca ku E i po 150 m pnie się do góry długim zakosem na ramię ograniczające od W Jaworzyński Żleb. W tym miejscu droga rozgałęzia się. Do góry idzie droga na Kopy Sołtysie. My idziemy w lewo, drogą trawersującą aż do dna górnej części Jaworzyńskiego Żlebu, już ponad jego skalistą częścią. Po stu metrach docieramy do miejsca, gdzie droga wcina się w skałki na zboczu. Po prawej stronie, 2 m od drogi znajduje się zamaskowany roślinnością otwór.
Opis jaskini

Wejście do jaskini stanowi bardzo niski otwór o łukowatym sklepieniu. Prowadzi on do niewielkiej, komory o wymiarach 1,5 x 3 m i wysokości pozwalającej co najwyżej kucnąć. Z jej prawej, końcowej części odchodzi 1 m kominek o gliniastym stropie poprzerastanym korzeniami rosnącej w pobliżu otworu jodły.
Obiekt rozwinął się w wapieniach murańskich serii reglowej dolnej. Powstał w wyniku procesów krasowych. Ściany w większości są zwietrzałe. W kilku miejscach zachowały się ślady mycia. Namulisko stanowi glina, gruz i humus. Gdzieniegdzie na ścianach można znaleźć nacieki grzybkowe.
Temperatura i wilgotność wewnątrz obiektu są uzależnione od warunków atmosferycznych. Przewiewu brak. Rozproszone światło nie sięga jedynie do końcowego kominka.
Przy otworach rosną m.in.: Ribes sp., Asarum europaeum L., Rubus ideaus L., Urtica dioica L., głębiej mchy i porosty.

Historia badań
Historia eksploracji

Otwór został odsłonięty podczas budowy drogi. Dziura mogła być penetrowana wcześniej, nie była jednak wzmiankowana w literaturze.

Historia dokumentacji

Dokumentację jaskini oraz pomiar współrzędnych położenia obiektu wykonał 29 września 2016 r. F. Filar.
Pomiary dziury wykonano zestawem DistoX2 z PDA. Współrzędne GPS otworu określono za pomocą Garmin GPSmap 62s.
Plan opracował F. Filar.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Filar F. 2016d (informacja o inwentaryzacji); Filraz F. 2017a (opis dojścia, dane morfometryczne, plan i zdjęcie otworu).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Filip Filar
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2016
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie