Jadąc drogą asfaltową przez Czubrowice, obok domu nr 33 skręcamy w polną drogę na NW i wzdłuż napowietrznej linii energetycznej trzeba jeszcze przejechać około 500 m. W ten sposób „lądujemy” u podstawy Srokowej Skały od jej południowo-zachodniej strony. Schronisko leży mniej więcej w połowie rozciągłości grani Srokowej Skały, praktycznie w najwyższym miejscu grzbietu.

Od strony wejścia ma on charakter okapu, który przechodzi w wąską szczelinę nachyloną w lewo. Obiekt powstał na odspojeniu międzyławicowym w górnojurajskim (oksford) wapieniu skalistym. Ławice zapadają w tym miejscu na SE. Nacieki jaskiniowe nie występują. Namulisko jest piaszczysto-gruzowe z domieszką próchnicy.
Wnętrze w większości jest widne, jedynie końcówka korytarzyka jest mroczna. Schronisko nie posiada własnego mikroklimatu.
W otworze rośnie krzew dzikiej róży - innych przedstawicieli flory nie zaobserwowano.
Brak przedstawicieli fauny.

Schronisko znane, ale do tej pory nie było wymieniane w literaturze.

Pomiary wykonali w sierpniu 2014 roku M. Kozioł i A. Polonius.
Plan opracował A. Polonius.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018b (plan i opis inwentarzowy).