Po południowej stronie drogi krajowej nr 94, mniej więcej w połowie rozciągłości miejscowości Przeginia znajduje się wysokie wzgórze (447,5 m n.p.m.) z wielkim murem skalnym w kształcie lustrzanego odbicia litery „C”. Jest to Rogożowa Skała, w której leży opisywane schronisko. Schronisko znajduje się w dolnej części „zaklęśnięcia” litery „C”. Otwór leży u podstawy ostrogi skalnej - patrząc w kierunku północnym - po jej lewej stronie.

Schronisko powstało na szczelinie odprężeniowej w wapieniu skalistym górnej jury (oksford). Nacieków jaskiniowych nie zauważono a na ścianach są widoczne jamki wirowe związane z przepływem wód podziemnych.
Namulisko w części wstępnej jest próchniczne a głębiej dno jest zaścielone odłamkami skalnymi
Schronisko nie posiada własnego mikroklimatu, lecz we wnętrzu utrzymuje się duża wilgotność. Mniej więcej do połowy korytarzyka sięga światło rozproszone, na końcu korytarzyka jest całkiem ciemno.
Na ścianach przy otworze utrzymują się glony. Innych przedstawicieli flory nie zarejestrowano.
Przedstawicielami fauny są liczne muchówki oraz pająki rodzaju Meta.

Obiekt do tej pory nie był wymieniany w literaturze.

Pomiary wykonali w lipcu 2014 roku M. Kozioł i A. Polonius.
Plan opracował A. Polonius

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018b (plan i opis inwentarzowy).