Po południowej stronie drogi krajowej nr 94, mniej więcej w połowie rozciągłości miejscowości Przeginia znajduje się wysokie wzgórze (447,5 m n.p.m.) z wielkim murem skalnym w kształcie lustrzanego odbicia litery „C”. Jest to Rogożowa Skała, w której leży opisywane schronisko. Schronisko znajduje się w dolnej części „zaklęśnięcia” litery „C”. Nad szczeliną z otworem schroniska leży ogromny „luźny” blok wapienia sprawiający wrażenie jak gdyby miał za sekundę zlecieć.

Schronisko ma charakter szczelinowego korytarzyka z zaklinowanymi w stropie głazami. Jeden z głazów zaklinowanych przed samym wejściem w szczelinie ciosowej, odpadł całkiem niedawno (ostatnie 3 lata), spadając przed samym otworem.
Powstało na szczelinie ciosowej w górnojurajskim (oksford) wapieniu skalistym. Na ścianach widać drobne ślady przepływu wody. W szczelinach ciosowych rozwinęły się nacieki grzybkowe. Dno jest próchniczne z kamieniami i dużą ilością liści.
Schronisko nie posiada własnego mikroklimatu, we wnętrzu jest sucho. Światło rozproszone sięga do końca.
Na ścianach rozwijają się glony. Innych przedstawicieli flory nie zaobserwowano.
Brak przedstawicieli fauny.

Obiekt do tej pory nie był wymieniany w literaturze.

Pomiary wykonali w lipcu 2014 roku M. Kozioł i A. Polonius.
Plan opracował A. Polonius.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018b (plan i opis inwentarzowy).