Według Nowaka (2011c): „Z Będkowic schodzimy Wąwozem Będkowickim do jego ostatniej przed Bramą odnogi po lewej. Bocznym jarem podchodzimy wzdłuż kolejnych skał aż do ostatniej, niepozornej skały przed wierzchowiną i starym sadem. Otwór znajduje się u podstawy ciasnego komina.

Przez wąską szczelinę wchodzimy do salki z rozwidleniem. W prawo znajduje się jeszcze węższa szczelina z niedostępną kontynuacją, w lewo trzymetrowy korytarzyk, a na wprost wspinamy się szczeliną do większej salki górnej na drugiej poprzecznej szczelinie. W lewo znajduje się głębsza wnęka, na wprost główna szczelina po dwóch metrach staje się niedostępna, a w prawo jaskinia kończy się niedrożnym otworem.
Jaskinia powstała na poprzecznych, rozmytych szczelinach [w wapieniach skalistych górnej jury (oksford)]..Spąg tworzy skała, gleba, gruz i liście. Nacieki występują w postaci mleka wapiennego, grzybków i resztek polew. W namulisku znaleziono kości i resztki naczyń glinianych.
Światło odbite sięga do końca, czuć przewiew i jest sucho.
Przy otworach rosną glony, mchy, porosty, zanokcice, w stropie miejscami wystają korzenie. Przed otworem rośnie bez.
Z fauny stwierdzono: motyle Scoliopteryx libatrix, Triphosa dubitata, Inachis io, muchówki, wije, pająki w tym Meta menardi, kosarze oraz ślimaki bezskorupowe.

Jaskinia została odkryta przez M. Pawlikowskiego 11.11.2008 r.”

Pomiary wykonali J. Nowak i M. Pawlikowski 05.11.2011 r.
Plan wg J. Nowaka.

Nowak J. 2011c (plan, opis, zdjęcie otworu); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).