Od drogi wiodącej ze Starej Wsi do Kolonii Zachodniej skręcamy przed ostatnimi zabudowaniami ku NE w znakowaną ścieżkę (czerwony szlak) i docieramy nią po około 200 m za las. Stąd gubiącym się szlakiem podążamy przez pole około 70 metrów w prawo (ku SE) i skręcamy znów do lasu w prawo, gdzie trafiamy na Łyse Skały. Idziemy dalej wzdłuż nich i około 25 m za końcem głównego muru spotykamy pas skał przebiegający prawie prostopadle - Łyse Zęby (na mapie http://mapy.geoportal.gov.pl. w widoku raster nazwą Łyse Skały podpisano błędnie Witkowe Skały, natomiast szczegółowe nazwy są w widoku orto). W ich północnej części widać przełączkę między skałkami. Schodzimy stąd kilka metrów małym żlebkiem do poszukiwanego otworu ukrytego za załomem skały po prawej stronie. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Szczelinowy otwór ma 0,4 m szerokości i 2,2 m wysokości. Prowadzi on do prostego korytarzyka, który po niespełna 2 m zwęża się i przechodzi w niedostępną dalej szczelinę zakończoną ślepo w odległości 3 m od otworu.
Opisywany obiekt powstał na szczelinie w wapieniach górnej jury. Na kruchych ścianach widać miejscami nacieki grzybkowe i skonsolidowane mleko wapienne oraz czarne epigenetyczne naskorupienia krzemionkowe. Dno płaskie, namulisko przy otworze buduje głównie gleba i gruz wapienny, w głębi korytarzyka jest nieco gliny.
Szczelina jest nieco wilgotna, przewiewu nie wyczuwa się. Światło dociera do końca.
Przed otworem występują licznie rośliny kwiatowe (m.in. drzewa liściaste, krzewy, bluszcze, dużo kopytnika. Rosną także paprocie (m.in. zanokcice), a mchy, glony i porosty sięgają do wnętrza korytarzyka.
Faunę reprezentują owady (głównie muchówki i różne gatunki pająków, m.in. Meta sp.) oraz ślimaki.

Opisywany obiekt nie był wcześniej wzmiankowany w literaturze speleologicznej.

W dniu 04.08.2015 r. dokumentację szczeliny sporządziła I. Luty przy współpracy Janusza Skiby. Pomiary wykonała za pomocą busoli i klizymetru Suunto oraz dalmierza Disto X310, a położenie otworu określiła na mapie (http://mapy.geoportal.gov.pl); sfotografowała też otwór.
Plan opracowała I. Luty.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018b (plan i opis inwentarzowy).