Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Szczelina w Łysych Skałach III
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Olk.I-08.69
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°43′30,88″, φ: 50°11′56,08″
Gmina Jerzmanowice-Przeginia (gm. wiejska)
Powiat krakowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny | Park krajobrazowy Dolinki Krakowskie
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu NE
Pozostałe otwory 2 - ku S, wys. otworu 465 m n.p.m., wys. względna (nad dnem doliny) 85 m.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 467
Wysokość względna [m] 87
Głębokość [m] 2
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 2
Długość [m]
w tym szacowane [m]
6
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Olkuska, Stara Wieś, Dolina Szklarki, Łyse Skały.
Opis drogi dojścia do otworu
Od drogi wiodącej ze Starej Wsi do Kolonii Zachodniej skręcamy przed ostatnimi zabudowaniami ku NE w znakowaną ścieżkę (czerwony szlak) i docieramy nią po około 200 m za las. Stąd gubiącym się szlakiem podążamy przez pole około 70 metrów w prawo (ku SE) i skręcamy znów do lasu w prawo, gdzie trafiamy na Łyse Zęby (na mapie http://mapy.geoportal.gov.pl. w widoku raster nazwą Łyse Skały podpisano błędnie Witkowe Skały, natomiast szczegółowe nazwy są w widoku orto). W środkowej części muru skalnego widać poszukiwaną szczelinę, przed którą leży wielki głaz.
Opis jaskini

Otwór o szerokości 0,5 m, wysoki na 3,5 m ogranicza od góry zaklinowana w nim wanta. Prowadzi on do wysokiej szczeliny przecinającej skały. Jej dno opada, wanty oberwane ze stropu tworzą na nim prożki. Strop, miejscami dwupoziomowy, budują zaklinowane wanty i wielkie płyty wapienne, widać w nim kilka prześwitów do powierzchni terenu. Po 5 m korytarz lekko zakręca na lewo i wyprowadza niebawem na południową stronę muru.
Opisywany obiekt powstał w wapieniach skalistych górnej jury, na nieco rozmytej szczelinie rozszerzonej grawitacyjnie. Na ścianach widać dziurki, wżery, ospę, a także miejscami nacieki grzybkowe i skonsolidowane mleko wapienne oraz czarne epigenetyczne naskorupienia krzemionkowe. Namulisko buduje gleba, gruz wapienny i duże wanty.
Wilgotność i przewiew zależą od warunków atmosferycznych. Światło dociera wszędzie lecz w głębi szczeliny panuje półmrok.
Przed otworami występują rośliny kwiatowe (m.in. drzewa liściaste, krzewy, rośliny zielne. Rosną także paprocie (m.in. zanokcice), a mchy, glony i porosty sięgają do wnętrza szczeliny.
Faunę reprezentują owady (zaobserwowano m.in. pająki Meta sp.) oraz ślimaki.

Historia badań
Historia eksploracji

Opisywany obiekt nie był wcześniej wzmiankowany w literaturze speleologicznej.

Historia dokumentacji

W dniu 04.08.2015 r. dokumentację szczeliny sporządziła I. Luty przy współpracy Janusza Skiby. Pomiary wykonała za pomocą busoli i klizymetru Suunto oraz dalmierza Disto X310, a położenie otworu określiła na mapie (http://mapy.geoportal.gov.pl), sfotografowała też otwory.
Plan opracowała I. Luty.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018b (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Izabella Luty
Redakcja Halina Grodzicka
Stan na rok 2017
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór 2 Podgląd grafiki plan i przekrój
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie