Od skrzyżowania drogi ograniczającej od południa Rezerwat przyrody "Doliny Szklarki" (czerwone znaki) z szosą w Szklarach idziemy szosą około 130 m ku N i skręcamy na lewo między domami, za posesją 17a w drogę polną, dalej leśną. Po około500 m widać po lewej stronie pierwszą wybitną skałę zaopatrzoną w stałe punkty asekuracyjne. Poszukiwany otwór odnajdujemy u jej podstawy, po jej wschodniej stronie. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Otwór jest niski (do 1,2 m) lecz szeroki (ponad 5 m). Tworzy on okap nad niszą sięgającą w głąb skały do 3 m. Dno jest płaskie, częściowo skalne, zalegają na nim dwa duże płytowe bloki wapienne.
Opisywany obiekt powstał na poziomej szczelinie w wapieniach górnej jury. Na ścianach występują miejscami nacieki grzybkowe oraz czarne epigenetyczne naskorupienia krzemionkowe. Skąpe namulisko tworzy nieco gleby i gruzu wapiennego.
Nisza jest widna i cała znajduje się w zasięgu wpływu warunków atmosferycznych.
Przed otworem występuje uboga roślinność kwiatowa (głównie rośliny zielne), paprocie, mchy oraz glony i porosty, które sięgają pod okap.
Faunę reprezentują owady (zaobserwowano m.in. pajęczyny i pająki Meta sp.).

Opisywany obiekt nie był wcześniej wzmiankowany w literaturze speleologicznej, chociaż znano go od dawna - pod okapem widać ślady biwakowania oraz nieco potłuczonego szkła (aktualnie jest czysto).

Jego dokumentację sporządziła w dniu 04.07.2014 r. I. Luty przy współpracy Herberta Namirskiego. Pomiary wykonała za pomocą busoli i klizymetru Suunto oraz dalmierza Disto X310, a położenie otworu określiła przy użyciu GPS Garmin eTrex.
Plan opracowała I. Luty.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018b (plan i opis inwentarzowy).