Od szosy w Kolonii Zachodniej idziemy drogą polną ku ESE w kierunku widocznych z daleka skał. Po około 145 m, za trzecią z kolei skałką (Ogrodzieniec) skręcamy na lewo i pod jej NE ścianą odnajdujemy poszukiwany otwór. Dojście i zwiedzanie bez trudności, ciasno.

Szczelinowy otwór (0,35x1,15 m) pod wantą prowadzi do ciasnego korytarzyka, w którym zaraz następuje zwężenie (0,2 m) z zaklinowanym kamieniem. Po przejściu nad kamieniem korytarzyk rozszerza się (0,6 m) i zakręca nieco na lewo, a po niespełna 2 m przechodzi w niedostępną szczelinę.
Opisywany obiekt powstał w wapieniach skalistych górnej jury, na nieco rozmytej pionowej szczelinie. Ściany są zwietrzałe, widać na nich miejscami nacieki grzybkowe i skonsolidowane mleko wapienne. Namulisko tworzy głównie gleba i gruz wapienny.
W schronisku jest latem chłodno i wilgotno, przewiewu nie wyczuwa się. Światło odbite dociera do końca korytarzyka, za zakrętem panuje półmrok.
Przed otworem występują rośliny kwiatowe (mi.in. drzewa liściaste, krzewy, bluszcze, kopytnik, pokrzywy i inne rośliny zielne), a także paprocie, mchy oraz porosty i glony, które sięgają do zakrętu.
Faunę reprezentują owady (zaobserwowano pajęczyny, pająki Meta sp.) i ślimaki.

Szczelina była znana od dawna. Nowak (2008) wymienia w spisie jaskiń doliny Szklarki Szczelinę w Słonecznych Skałach II, podaje długość 2 m i lokalizuje na mapce. Informacja ta może dotyczyć opisywanego obiektu.

W dniu 17.07.2014 r. dokumentację schroniska sporządziła I. Luty. Pomiary wykonała ona za pomocą busoli i klizymetru Suunto oraz dalmierza Disto X310, a położenie otworu określiła na mapie (http://mapy.geoportal.gov.pl), sfotografowała też otwór.
Plan opracowała I. Luty.

Nowak, J. 2008 (wymienia w spisie jaskiń doliny Szklarki pod nazwą Szczelina w Słonecznych Skałach II , podaje długość 2 m, lokalizuje na mapce - informacja ta może dotyczyć opisywanego obiektu); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018b (plan i opis inwentarzowy).