Od szosy w Kolonii Zachodniej idziemy ku ESE drogą polną w kierunku widocznych z daleka skał. Po około 145 m, za trzecią z kolei skałką (Ogrodzieniec) skręcamy na lewo i w szczelinie przecinającej jej wschodnią ścianę, nad kilkumetrowym łatwym progiem, odnajdujemy poszukiwany otwór. Dojście i zwiedzanie bez trudności, ciasno.

Otwór (0,4x1,8 m) prowadzi do ciasnej szczeliny o zawaliskowym stropie, która po 1,5 m jest coraz węższa i zaraz staje się niedostępna.
Opisywany obiekt powstał w wapieniach skalistych górnej jury, na nieco rozmytej pionowej szczelinie przecinającej skałę. Ściany są zwietrzałe, bez nacieków. Namulisko tworzy głównie gleba i gruz wapienny.
Szczelina jest widna, wilgotność i przewiew zależą tu od warunków atmosferycznych.
Przy otworze występuje uboga roślinność kwiatowa (głównie rośliny zielne i róża) oraz mchy, porosty i glony, które sięgają w głąb szczeliny.
Występowania fauny nie stwierdzono.

Szczelina była znana od dawna.

W dniu 14.01.2018 r. jej dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy Jerzego Karpiuka. Pomiary wykonała ona za pomocą busoli Freiberg oraz dalmierza Disto X310, a położenie otworu określiła na mapie (http://mapy.geoportal.gov.pl).
Plan opracowała I. Luty.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018b (plan i opis inwentarzowy).