Jadąc drogą krajową nr 94 w miejscowości Biały Kościół skręcamy na SW kierując się drogowskazami do Jaskini Wierzchowskiej Górnej J.Olk.I-04.83. Po ok. 500 m dojeżdżamy do skrzyżowania i skręcamy w prawo do Wierzchowia. Po kolejnych 900 m dojeżdżamy do parkingu w Wierzchowiu. Z parkingu idziemy ul. Spacerową za drogowskazem w kierunku Jaskini Wierzchowskiej Górnej (na północ). Po przejściu ok. 400 m po prawej (wschodniej) stronie pojawia się krótka i szeroka boczna dolinka. Schronisko leży kilkadziesiąt metrów od drogi w skałkach widocznych na zboczu tej dolinki. Otwór jest widoczny z drogi. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się otwór Jaskini Dzikiej J.Olk.I-04.79.

Schronisko przy otworze ma charakter niszy skalnej - w głębi przechodzącej w ciasny korytarzyk.
Powstało w górnojurajskich (oksford) wapieniach skalistych na pionowej szczelinie rozmytej przez wodę. Na ścianach, w głębi widoczne czarne naloty sadzy. Brak nacieków jaskiniowych. Namulisko przy wejściu piaszczysto-kamieniste, a w głębi kamieniste. Brak wzmianek na temat czy było badane.
Nie posiada własnego mikroklimatu, a zimą wymarza. Początkowa część całkiem widna, w głębi całkiem ciemno.
W niszy wejściowej na ścianach rozwijają się glony.
Brak przedstawicieli fauny.

Znane od bardzo dawna.

Po raz pierwszy wymienia je K. Kowalski w 1951 r. i nadaje mu numer 93. Później wspominają o nim Szelerewicz i Górny (1986) - podając wymiary i nadając numer.
Pomiary wykonał w październiku 2014 r. Norbert Sznober.
Plan opracował N. Sznober.

Kowalski K. 1951 (plan, krótki opis); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają, podają długość); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).