Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Szczelina za Okrętem I |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.D-08.46 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°51′31,66″, φ: 49°15′05,18″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | SW |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1109 |
Wysokość względna [m] | 129 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 3,50 |
Deniwelacja [m] | 3,50 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
13,50
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w Organach, w żlebie ograniczającym od południa turnię zwaną Okrętem. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Od Lodowego Źródła w Dolinie Kościeliskiej idziemy szlakiem wiodącym do Jaskini Mroźnej. Na wyraźnej płaśni skręcamy na prawo i wygodną, choć nieoznakowaną ścieżką dochodzimy w pobliże szczytu Okrętu (jest to droga prowadząca do Okien Zbójnickich). Z miejsca, gdzie ścieżka przechodzi obok grani Okrętu, skręcamy z niej na prawo i schodzimy kilkanaście metrów do żlebu tuż za tą granią. Żleb ten jest otoczony od góry skałami. Kierujemy się w ich stronę (ku SE). Za pierwszą, niewielką ostrogą skalną, w zwieńczeniu żlebu widać poszukiwaną szczelinę. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
|
Opis jaskini |
Ukośny otwór ma około 9 m wysokości i 3,5 m szerokości. Prowadzi do komory o długości 8 m, rozwiniętej na szczelinie zakończonej zwężeniem, w którym widać lustro tektoniczne. Pod lewą ścianą odchodzi jednometrowa odnoga. Prawa ściana jest silnie pochylona. Można wspiąć się po niej 3,5 m do niewielkiej nyży. Komora powstała na uskoku tektonicznym 65°/65°N, w wapieniach mezozoicznych jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Jej ściany są zwietrzałe. Dno pokrywa gleba i gruz wapienny; w bocznej odnodze oraz w końcowej części szczeliny występuje glina. Schronisko jest suche. Światło dociera do końca. Przewiewu nie wyczuwa się. Roślinność rozwija się bujnie w całej komorze. Na dnie dominują trawy i mchy, na ścianach widać porosty i glony. We wnętrzu zauważono liczne pająki oraz inne owady. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Szczelina została zauważona w dniu 8 października 1933 r. przez S. Zwolińskiego i J. Zahorskiego. |
Historia dokumentacji |
Podczas inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, na podstawie opisu z notatnika Zwolińskiego, w dniu 24 lipca 1992 r. odnaleziono obiekt. I. Luty przy współpracy T. Mardala i R. Cygana sporządziła wówczas jego dokumentację. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009). |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Zwoliński, S. 1993 (wzmianka o poszukiwaniach i zwiedzaniu, bez nazwy); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Izabella Luty |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2010 |
Grafika, zdjęcia | plan |