Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Szczelina za Okrętem I
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.D-08.46
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°51′31,66″, φ: 49°15′05,18″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SW
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1109
Wysokość względna [m] 129
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 3,50
Deniwelacja [m] 3,50
Długość [m]
w tym szacowane [m]
13,50
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w Organach, w żlebie ograniczającym od południa turnię zwaną Okrętem.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Od Lodowego Źródła w Dolinie Kościeliskiej idziemy szlakiem wiodącym do Jaskini Mroźnej. Na wyraźnej płaśni skręcamy na prawo i wygodną, choć nieoznakowaną ścieżką dochodzimy w pobliże szczytu Okrętu (jest to droga prowadząca do Okien Zbójnickich). Z miejsca, gdzie ścieżka przechodzi obok grani Okrętu, skręcamy z niej na prawo i schodzimy kilkanaście metrów do żlebu tuż za tą granią. Żleb ten jest otoczony od góry skałami. Kierujemy się w ich stronę (ku SE). Za pierwszą, niewielką ostrogą skalną, w zwieńczeniu żlebu widać poszukiwaną szczelinę. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini

Ukośny otwór ma około 9 m wysokości i 3,5 m szerokości. Prowadzi do komory o długości 8 m, rozwiniętej na szczelinie zakończonej zwężeniem, w którym widać lustro tektoniczne. Pod lewą ścianą odchodzi jednometrowa odnoga. Prawa ściana jest silnie pochylona. Można wspiąć się po niej 3,5 m do niewielkiej nyży.

Komora powstała na uskoku tektonicznym 65°/65°N, w wapieniach mezozoicznych jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Jej ściany są zwietrzałe. Dno pokrywa gleba i gruz wapienny; w bocznej odnodze oraz w końcowej części szczeliny występuje glina.

Schronisko jest suche. Światło dociera do końca. Przewiewu nie wyczuwa się. Roślinność rozwija się bujnie w całej komorze. Na dnie dominują trawy i mchy, na ścianach widać porosty i glony. We wnętrzu zauważono liczne pająki oraz inne owady.

Historia badań
Historia eksploracji

Szczelina została zauważona w dniu 8 października 1933 r. przez S. Zwolińskiego i J. Zahorskiego.

Historia dokumentacji

Podczas inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, na podstawie opisu z notatnika Zwolińskiego, w dniu 24 lipca 1992 r. odnaleziono obiekt. I. Luty przy współpracy T. Mardala i R. Cygana sporządziła wówczas jego dokumentację. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Zwoliński, S. 1993 (wzmianka o poszukiwaniach i zwiedzaniu, bez nazwy); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Izabella Luty
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie