Od drogi wiodącej ze Starej Wsi do Kolonii Zachodniej skręcamy przed ostatnimi zabudowaniami ku NE w znakowaną ścieżkę (czerwony szlak) i po około 200 m docieramy nią za las. Stąd gubiącym się szlakiem podążamy przez pole kilkadziesiąt metrów w prawo (ku SE) i w następnej kępie leśnej odnajdujemy Łyse Skały (na mapie http://mapy.geoportal.gov.pl. w widoku raster nazwą Łyse Skały podpisano błędnie Witkowe Skały). Idziemy dalej wzdłuż nich na lewo, za końcem głównego muru skręcamy pod jego wschodnią ścianę, gdzie spotykamy wkrótce Szczelinę w Łysych Skałach VI J.Olk.I-08.138, a około 3 metry dalej ku S poszukiwaną szczelinę. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Otwór o szerokości 0,4 m, wysoki na 2,2 m prowadzi do szczeliny zamkniętej po 2 m zawaliskiem. W jej górnej części, ponad 2 m nad dnem można przejść nieco dalej. Dziurawy strop szczeliny budują wielkie zaklinowane w niej wanty.
Opisywany obiekt powstał na rozwartej grawitacyjnie szczelinie, która przecina całą skałę, w wapieniach skalistych górnej jury.
Na ścianach przy otworze widać dziurki, wżery, nieco drobnych nacieków grzybkowych i skonsolidowanego mleka wapiennego. Płaskie dno pokrywa gleba i gruz wapienny.
Światło dociera do końca. Wilgotność i przewiew zależy od warunków atmosferycznych.
Roślinność przy otworze reprezentują nieliczne rośliny zielne, a także mchy, glony i porosty, które sięgają nieco głębiej.
Faunę reprezentują owady oraz ślimaki.

Opisywany obiekt nie był wcześniej wzmiankowany w literaturze speleologicznej.

W dniu 4.08.2015 r. dokumentację szczeliny sporządziła I. Luty przy współpracy Janusza Skiby. Pomiary wykonała ona za pomocą busoli i klizymetru Suunto oraz dalmierza Disto X310, a położenie otworu określiła na mapie (http://mapy.geoportal.gov.pl); w dniu 30.04. 2018 r. przeprowadziła aktualizację obserwacji, sfotografowała też otwór.
Plan opracowała I. Luty.