Schronisko znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z dna Doliny Kościeliskiej idziemy do góry szlakiem wyprowadzającym z południowego otworu Jaskini Mroźnej T.D-08.07, a od tego otworu nieznakowaną percią – na prawo do góry, pod skałami, omijamy otwór Jaskini Zimnej, a następnie wznosimy się w górę stromym żlebem. Mijamy odejście drogi do Jaskini Naciekowej i Szczeliny nad Zimną i tuż za żebrem skalnym skręcamy na lewo do stromego żlebu. W miejscu, gdzie zaczyna się podejście do Jaskini Trójotworowej T.D-08.17, trawersujemy zbocze na prawo percią wiodącą do Jaskini Białej. Niebawem napotykamy pod skałką szeroką, płytką Dziurawą Kolebę T.D-08.45. Dalej kilkaset metrów trawersujemy zbocze percią ku południowi, poniżej największej ściany Organów, aż do wybitnej przełączki za odgałęzieniem się ścieżki do Jaskini Białej. Stąd w dół pod skałami, następnie nieco na prawo do góry. W miejscu, gdzie skały się kończą, a perć trawersuje stromy, zalesiony stok, skręcamy z niej w lewo do góry, nieco na południe od wielkiego otworu Okna w Zamczysku T.D-08.60. Wznosimy się stromym, zalesionym zboczem pod mur skalny. Dalej idziemy do góry na lewo (ku północy), aż pod turnię, z wyglądu przypominającą rękawiczkę. U podnóża jej ściany, w najwyższej części upłazu, nad wielkimi blokami skalnymi widać otwór poszukiwanej nyży. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Za dużym okapem otworu znajduje się 3-metrowa nyża. Odchodzi od niej na prawo do góry ciasna, myta szczelina o długości 1,5 m.

Dziura powstała na szczelinach uskoku przecinającego całą turnię, w wapieniach malmo-neokomu jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). W stropie widać lustro tektoniczne o przebiegu 50°/54°S. Ściany są zwietrzałe, miejscami rozmyte przez wodę ściekającą szczelinami. Namulisko tworzy gleba oraz wielkie bloki wapienne, domieszkę stanowi osad rezydualny.

Nyża jest wilgotna, z końcowej szczeliny spływa strużka wody. Światło sięga do końca, przewiewu nie wyczuwa się. W całej nyży bujnie rozwija się roślinność kwiatowa oraz paprocie, mchy i porosty. Faunę reprezentują ślimaki, pająki i muchy.

Schronisko nie było dotychczas wzmiankowane w literaturze.

W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację sporządziła w dniu 6 sierpnia 1979 r. I. Luty przy współpracy J. Iwanickiego (seniora). Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).