Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Szlakiem turystycznym wiodącym przez Grzybowiec na Giewont docieramy do Siodła pod Siodłową Turnią. Stąd idziemy kilkanaście metrów na prawo wydeptaną ścieżką, wprost do wielkiego otworu, widocznego po wschodniej stronie turni, około 10 metrów poniżej jej szczytu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Duży otwór o kształcie zbliżonym do trójkątnego ma około 7 m szerokości i 8 m wysokości. Prowadzi on do szczelinowej, obszernej nyży. Jej dno na początku wznosi się, dalej, nad małym, pochyłym prożkiem, jest poziome. Za linią okapu, przy prawej ścianie widać ostrogę skalną. Lewa ściana nyży jest płaską płytą wapienną, pochyloną ku S pod kątem 60°. W środkowej części widać mały mostek skalny. Szczelina kończy się ślepo.

Schronisko rozwinęło się na szczelinie uskoku w wapieniach urgonu, na kontakcie z podścielającymi je łupkami albu (seria wierchowa, fałd Giewontu). Ściany są nieco zwietrzałe. Namulisko przy otworze buduje gleba i gruz wapienny, w głębi nieco osadu gliniastego. Widać ślady ognisk i śmiecie.

Nyża jest nieco wilgotna, bez przewiewu. Światło sięga do końca. W otworze występują rośliny kwiatowe, paprocie oraz mchy, glony i porosty, które sięgają do kilku metrów w głąb nyży. Faunę reprezentują owady (muchy, pająki) i ślimaki.

Opisywany obiekt znany był od dawna, aktualnie jest zadeptywany przez turystów podążających na Giewont. Wzmianki, które mogą dotyczyć nyży można znaleźć w pracach Wrzoska (1933), Rabowskiego (1959), Zwolińskiego, w przewodnikach turystycznych i in.

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez OW PTPNoZ, dokumentację nyży sporządziła I. Luty przy współpracy M. Różyczki i A. Gajewskiego w czerwcu 2001 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Suunto oraz taśmy parcianej.
Plan opracowała I. Luty. 8 listopada 2017 r. F. Filar zweryfikował współrzędne geograficzne otworu oraz wykonał jego zdjęcie.

Wrzosek, A. 1933 (wzmianka bez nazwy, może dotyczyć opisywanego obiektu); Rabowski, 1959 (wzmianka bez nazwy); Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).