Szeroki na 1,5 m i wysoki na 1 m otwór prowadzi do 7-metrowego, stopniowo zwężającego się korytarzyka. Po 5 m od otworu znajduje się 0,5 m prożek skalny, za którym korytarz zwęża się do szerokości 30 cm i wysokości 40 cm. Namulisko stanowi gleba, za prożkiem dno skalne. Od 1,3 m od otworu, aż do skalnego prożku, na dnie, całą szerokość jaskini wypełnia niedźwiedzi barłóg.

Jaskinia powstała na szczelinie w wapieniach malmu i neokomu płaszczowiny reglowej górnej.

Klimat obiektu uzależniony jest od warunków atmosferycznych. Światło rozproszone sięga do końca.

Flory nie badano. Wewnątrz, w chwili odkrycia stwierdzono świeże ślady gawrowania niedźwiedzia Ursus arctos (barłóg z sierści, mchów, traw i drobnych gałązek świerkowych oraz odchody). Wyślizgane i wypolerowane ściany w przewężeniach, mogą świadczyć o wieloletnim charakterze gawry. W 2007 r. udokumentowano kolejny przypadek gawrowania niedźwiedzia w tej jaskini.

Jaskinia została wstępnie zlokalizowana w wyniku tropienia niedźwiedzia przeprowadzonego w dniu 14 listopada 2001 r. Po opuszczeniu gawry przez niedźwiedzia, w dniu 7 maja 2002 r. odnaleziono otwór i dokonano zwiedzania jaskini.

Dokumentację sporządził Tomasz Zwijacz-Kozica 9 maja 2002 r. przy współpracy Jana Polaka. Zaktualizował T. Zwijacz-Kozica (2009 r.).
Plan opracował T. Zwijacz-Kozica.

Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy); Zięba F., Zwijacz-Kozica, T. 2005 (opis niedźwiedziej gawry, zdjęcia otworu i wnętrza jaskini); Zwijacz-Kozica, T., Zięba F. 2007 (wzmianka o gawrowaniu niedźwiedzia).