Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Ze szczytu Kominiarskiego Wierchu, schodząc ściśle granią docieramy do otworu Jaskini Skośnej. Stąd idąc ok. 20 m na wschód znajdujemy otwór Jaskini w Kosówkach i trawersujemy około 60 m na wschód, gdzie wśród głazów, pod jednym z nich, znajduje się niewielki otwór jaskini. Dojście bez trudności, zwiedzanie nieco uciążliwe (ciasno).

Niewielki otwór o wymiarach 0,8x0,2 m prowadzi do studzienki pod głazem, o głębokości 2,5 m. Z jej dna schodzi w dół wąski, szczelinowy korytarzyk z zaciskiem w połowie długości.

Jaskinia ma charakter szczelinowy, rozwinęła się w obrębie skał węglanowych autochtonicznej serii wierchowej, w pobliżu granicy utworów triasu środkowego i malmo-neokomu (prawdopodobnie w tych pierwszych, jednak dokładniejszych badań nie prowadzono). Strop i częściowo ściany tworzą zaklinowane bloki skalne. Dno pokrywa rumosz wapienny i głazy, w studzience z domieszką gleby.

Jaskinia wilgotna, brak śladów przepływu wody. Rozproszone światło sięga do zacisku.

W jaskini występują mchy. Faunę reprezentują ślimaki.

Jaskinia została odkryta jesienią 1965 r. przez członków Sekcji Grotołazów AKT Poznań.

Plan i opis opublikował Rösler (1967). Dokumentacja jaskini została sporządzona 16.07.1977 r. w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ przez R. i R.M. Kardasiów przy współpracy M. Różyczki. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował R.M. Kardaś.

Rösler, A. 1967 (plan i opis); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1993a (plan, przekrój i opis inwentarzowy).