Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Szczelina pod Niżnią Zbójnicką Turnią |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.E-08.24 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°51′50,80″, φ: 49°14′17,94″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | NW |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1180 |
Wysokość względna [m] | 130 |
Głębokość [m] | 5,60 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 5,60 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
18
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w zboczu Zbójnickich Turni w Żarze, ok.150 m na południe od Jaskini Ziobrowej (T.E - 08.25). |
Opis drogi dojścia do otworu |
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dolina Kościeliska. Z Wąwozu Kraków podchodzimy do Jaskini pod Zamkiem (T.E-08.01), a następnie leżącej nieopodal Małej pod Zamkiem (T.E-08.23). Od jej otworu idąc pod skałkami przewijamy się przez przełączkę w grani na stronę Doliny Kościeliskiej. Tuż za przewinięciem, pod skałką, przy ścieżce natrafiamy na płytką nyżę ze skośnym, szczelinowym otworem o wymiarach 0,5x0,7 m. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
|
Opis jaskini |
Niski, myty korytarzyk prowadzi w dół do rozszerzenia zasłanego rumoszem. Przez soczewkowato rozmyty, 2-metrowej wysokości korytarz przechodzimy do płaskiego rozszerzenia, niewysokiego (1,3 m) i tworzącego rodzaj salki. Stąd można – cofając się w kierunku otworu – zejść przez niewysoki, pochyły prożek do najniższego punktu jaskini (–5,6 m). Miejsce to ma w stropie ciasne połączenia z wyżej leżącą częścią korytarza. Jaskinia powstała wzdłuż szczeliny w wapieniach malmo-neokomu autochtonicznej serii wierchowej. Ściany są myte, skąpe namulisko stanowi rumosz i glina. Jaskinia jest wilgotna, światło odbite sięga dosyć daleko, roślinność występuje tylko przy otworze. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Jaskinię odkrył Stanisław Kardaś penetrujący zbocza Żaru wraz z S. i T. Zwolińskimi, E. Winiarskim i T. Palejem w dniu 4 VI 1939 r. Wtedy też została wyeksplorowana. Po wojnie znana tylko niektórym grotołazom zakopiańskim przez długi czas pozostawała zapomniana do czasu wskazania przez W. Habila zespołowi inwentaryzacyjnemu OW PTPNoZ w 1975 r. W oparciu o wykaz zlokalizowanych przez zespół jaskiń pojawiła się pierwsza opublikowana informacja - wzmianka w zestawieniu jaskiń Borowca i in. (1977, 1978). Nazwa jaskini podana została przez W. Habila. |
Historia dokumentacji |
W ramach prac inwentaryzacyjnych OW PTPNoZ dokumentację sporządził M. Burkacki przy współpracy M. Kardasia i M. Różyczki w dniu 19 lipca 1977 r. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.). |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie - bez podania nazwy); Gradziński, R. i in. 1985a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie); Zwoliński, S. 1993 (informacje o odkryciu); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Rafał M. Kardaś |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2010 |
Grafika, zdjęcia | plan |