Nyża znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem doliny, od mostka znajdującego się tuż powyżej odgałęzienia szlaku do Jaskini Mylnej idziemy kilkadziesiąt metrów na południe i w dogodnym miejscu skręcamy w lewo, na strome, zalesione zbocze. Niebawem napotykamy niewyraźną perć, którą kierujemy się skosem do góry (nieco ku północy), pod widoczne z daleka turnie. Podchodzimy wzdłuż niewielkiej skałki ograniczającej od zachodu wybitne skalne żebro. Stąd udajemy się pod skałkami w prawo, w górę aż do otworu Jaskini pod Niżnią Zbójnicką Turnią T.E-08.27, z charakterystycznym dużym blokiem skalnym, leżącym po lewej stronie. Od tej jaskini idziemy około 20 m pod ścianą do góry i zaraz za załomem skręcamy na lewo pod próg. Omijamy go bardzo stromym zboczem z prawej strony, po czym trawersujemy do góry na lewo (ku północy) do widocznego stąd otworu. Znajduje się on na półce w ścianie, nad nieco trudnym, 2,5-metrowym progiem, który można łatwiej obejść z prawej strony. Dojście nieco trudne, zwiedzanie bez trudności.

Trójkątny otwór (0,6x0,8 m) prowadzi do małej komórki, zakończonej dwoma krótkimi, wąskimi szczelinami biegnącymi ku N i ku NE.

Nyża powstała na szczelinach tektonicznych w wapieniach malmo-neokomu autochtonicznej serii wierchowej. Jej ściany i strop są spękane, miejscami pokryte drobnymi naciekami grzybkowymi. Na zachodniej ścianie widać lustro tektoniczne 2°/70°E. Namulisko stanowi glina piaszczysta z domieszką wapiennego rumoszu, w otworze – nieco gleby.

Nyża jest sucha i widna. Wyczuwa się słaby przewiew z końcowej szczeliny. W otworze występuje bardzo skąpa roślinność kwiatowa, głębiej spotyka się mchy i porosty. W komórce zauważono pająki i muchy.

W literaturze brak wzmianek o nyży, choć mogła być znana od dawna grotołazom zakopiańskim.

Podczas inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ otwór nyży zauważył w dniu 5 lipca 1993 r. P. Rynkowski, 8 lipca tego roku dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy D. Rackiego. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).