Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Szczelina w Ratuszu
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.E-09.29
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°52′13,92″, φ: 49°14′14,15″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SW
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1205
Wysokość względna [m] 90
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
4,70
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, pod ścianą Ratusza.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Tuż za barierą kończącą szlak turystyczny podchodzimy na lewo żlebem, który odgałęzia się z pierwszego rozszerzenia Wąwozu. Uchodzi on nieco na E (prawie naprzeciwko) od żlebu ograniczającego od SE ramię Zbójnickiej Turni. Częściowo zalesionym żlebem podchodzimy pod ścianę Ratusza i dalej na prawo do góry szeroką półką, aż do otworu widocznego przy ścianie, za małą ostrogą skalną. Można też dojść tu z góry, od strony Saturna: w odległości około 50 m ku S od Żółtej Dziury T.E-09.16, przed żlebem prowadzącym do Niszy nad Żółtą, skręcamy na przełączkę (na SW) i schodzimy kilkadziesiąt metrów szeroką półką pod ścianą Ratusza, aż do otworu.
Opis jaskini

Otwór o kształcie zbliżonym do trójkątnego ma 1,2 m szerokości i 1,7 m wysokości. Prowadzi do szczelinowego korytarza o płaskim dnie, kończącego się ślepo. Schronisko rozwinęło się na szczelinie w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. Jego ściany są spękane, zwietrzałe, miejscami pokryte naciekami grzybkowymi. Namulisko stanowi ostrokrawędzisty gruz wapienny i żółta glina, a w okolicy otworu – gleba.

Szczelina jest wilgotna, bez przewiewu. Światło sięga do końca. W otworze rozwijają się rośliny kwiatowe, głębiej glony oraz nieco porostów i mchów. Zaobserwowano występowanie komarów, much i pająków, a przy otworze żuków i ślimaków.

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko nie było dotąd wzmiankowane w literaturze speleologicznej.

Historia dokumentacji

W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich PTPNoZ jego dokumentację w dniu 10 sierpnia 1994 r. sporządziła I. Luty przy współpracy B. i J. Iwanickich. Pomiary wykonano przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie TPN 1994 (planu i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Izabella Luty
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie