Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Szczelina w Ratuszu |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.E-09.29 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°52′13,92″, φ: 49°14′14,15″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | SW |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1205 |
Wysokość względna [m] | 90 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
4,70
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, pod ścianą Ratusza. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Tuż za barierą kończącą szlak turystyczny podchodzimy na lewo żlebem, który odgałęzia się z pierwszego rozszerzenia Wąwozu. Uchodzi on nieco na E (prawie naprzeciwko) od żlebu ograniczającego od SE ramię Zbójnickiej Turni. Częściowo zalesionym żlebem podchodzimy pod ścianę Ratusza i dalej na prawo do góry szeroką półką, aż do otworu widocznego przy ścianie, za małą ostrogą skalną. Można też dojść tu z góry, od strony Saturna: w odległości około 50 m ku S od Żółtej Dziury T.E-09.16, przed żlebem prowadzącym do Niszy nad Żółtą, skręcamy na przełączkę (na SW) i schodzimy kilkadziesiąt metrów szeroką półką pod ścianą Ratusza, aż do otworu.
|
Opis jaskini |
Otwór o kształcie zbliżonym do trójkątnego ma 1,2 m szerokości i 1,7 m wysokości. Prowadzi do szczelinowego korytarza o płaskim dnie, kończącego się ślepo. Schronisko rozwinęło się na szczelinie w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. Jego ściany są spękane, zwietrzałe, miejscami pokryte naciekami grzybkowymi. Namulisko stanowi ostrokrawędzisty gruz wapienny i żółta glina, a w okolicy otworu – gleba. Szczelina jest wilgotna, bez przewiewu. Światło sięga do końca. W otworze rozwijają się rośliny kwiatowe, głębiej glony oraz nieco porostów i mchów. Zaobserwowano występowanie komarów, much i pająków, a przy otworze żuków i ślimaków. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Schronisko nie było dotąd wzmiankowane w literaturze speleologicznej. |
Historia dokumentacji |
W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich PTPNoZ jego dokumentację w dniu 10 sierpnia 1994 r. sporządziła I. Luty przy współpracy B. i J. Iwanickich. Pomiary wykonano przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009). |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Jaskinie TPN 1994 (planu i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Izabella Luty |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2010 |
Grafika, zdjęcia | plan |