Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaworowa Szczelina
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.E-09.30
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°51′33,34″, φ: 49°14′13,76″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SW
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1240
Wysokość względna [m] 90
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 4,60
Deniwelacja [m] 4,60
Długość [m]
w tym szacowane [m]
6,50
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Podchodzimy dnem Wąwozu Kraków, omijając żleb, którym prowadzi droga do Żółtej Dziury T.E-09.16 (pierwszy żleb po prawej orograficznie stronie wąwozu, odchodzący nad pierwszym małym progiem, licząc od bariery zamykającej szlak turystyczny). Wąwóz zakręca tu pod kątem prostym na prawo. Za zakrętem spostrzegamy po prawej stronie, w ograniczeniu bardzo stromego, wąskiego żlebu otwór Jaskini pod Oknem T.E-09.10. Idziemy dalej dnem wąwozu, który skręca na prawo (zwężenie między wysokimi skałami), a następnie ostrym łukiem w lewo. Za kolejnym zakrętem w prawo wychodzimy na rozszerzenie wąwozu o dnie częściowo porośniętym smrekami. Z tego rozszerzenia prowadzi w górę kilka żlebów. Stąd podchodzimy około 150 m pierwszym żlebem (po prawej orograficznie stronie). Jest on piarżysto-trawiasty (aktualnie porośnięty lasem). Przy zwężeniu żlebu, w jego lewym orograficznie zboczu, za jaworem widać otwór szczeliny. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini

Wysoki otwór (około 4x0,8 m) wiedzie do wznoszącego się stromo, szczelinowego korytarza, zakończonego ślepo. W jego zawaliskowym stropie zbudowanym z zaklinowanych want widać 1-metrowy kominek. Korytarz rozwinął się w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. Ściany są spękane, zwietrzałe, bez nacieków. Namulisko w pobliżu otworu stanowi żółta glina, wyżej dno jest skalne.

Szczelina jest widna. Wilgotność i przewiew zależą tu od warunków atmosferycznych. W jej wnętrzu widać porosty i mchy, w spękaniach skały rosną paprocie. Przy otworze występują rośliny kwiatowe. Zaobserwowano obecność much i komarów.

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko nie było dotąd wzmiankowane w literaturze speleologicznej.

Historia dokumentacji

W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ jego dokumentację w dniu 31 lipca 1994 r. sporządziła I. Luty przy współpracy J. Pośpiech. Pomiary wykonano przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie TPN 1994 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Izabella Luty
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan i przekrój
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie