Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schron w Upłazkowej Turni
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.E-09.36
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°52′45,70″, φ: 49°14′14,69″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SW
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1600
Wysokość względna [m] 500
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
9
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, w prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, w dolnej części podszczytowego pasa skał Upłazkowej Turni, od strony żlebu wychodzącego z kotła Kamienne Przednie.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Polany Pisanej podchodzimy stromo Żlebem nad Pisaną aż do kotła Kamiennego Przedniego. Stąd schodzimy ku SW kamienisto-trawiastym żlebem sto kilkadziesiąt metrów, następnie trawersujemy dwa żeberka skalno-piarżyste i docieramy w pobliże przełączki z małą skalną igliczką. Dalej idziemy na prawo, wprost do góry, stromym żlebkiem pod ścianami. Otwór znajduje się w zakończeniu tego żlebku, pod skałką. Nie jest on widoczny z daleka. Dojście łatwe lecz strome, miejscami nieco eksponowane, zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini

Otwór o nieregularnym kształcie ma 1,7 m szerokości i 1,2 m wysokości. Prowadzi do korytarza przechodzącego zaraz w obszerną komórkę, szeroką na prawie 4 m. Strop w komórce podwyższa się gwałtownie do 2,6 m. Z jej SE krańca odchodzi wstecz wąski (0,5 m), szczelinowy korytarzyk, równoległy do wstępnego korytarza. Biegnie on w kierunku powierzchni terenu, zwężając się (widać wąski prześwit niemożliwy do przejścia). Dno schroniska jest poziome.

Schronisko rozwinęło się na szczelinach w wapieniach malmoneokomu wierchowej serii autochtonicznej. Ściany są nieco zwietrzałe, miejscami pokryte naciekami grzybkowymi. Namulisko tworzy glina jaskiniowa i gruz wapienny oraz większe wanty, przy otworze – gleba. Na osadach widać warstwę odchodów kozic, a w szczelinowym korytarzyku znaleziono kości i ząb trzonowy kozicy.

Schronisko jest suche. Możliwy jest niewielki przewiew między otworem i wąską szczeliną, zależny od warunków atmosferycznych panujących na powierzchni terenu. Światło rozproszone sięga do końca.

Przy otworze rozwijają się roślinny kwiatowe, paprocie, mchy i porosty. Mchy i porosty sięgają do komory. Faunę reprezentują owady, a przy otworze – ślimaki. Schronisko często odwiedzają kozice.

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko zwiedził w dniu 28 maja 1989 r. W.W. Wiśniewski w towarzystwie K. Bębenka. Opublikował on szkic planu i opis schronu oraz fotografię ścian Upłazkowej Turni z zaznaczeniem położenia otworu.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy A. i T. Mardali oraz B. Zalewskiego we wrześniu 2002 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Suunto oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Wiśniewski, W.W. 1990c (szkic planu i opis schronu oraz fotografia ścian Upłazkowej Turni z zaznaczeniem położenia otworu); Jaskinie TPN 2004 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Izabella Luty
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie