Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Schron w Upłazkowej Turni |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.E-09.36 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°52′45,70″, φ: 49°14′14,69″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | SW |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1600 |
Wysokość względna [m] | 500 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
9
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Kościeliska, w prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, w dolnej części podszczytowego pasa skał Upłazkowej Turni, od strony żlebu wychodzącego z kotła Kamienne Przednie. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Polany Pisanej podchodzimy stromo Żlebem nad Pisaną aż do kotła Kamiennego Przedniego. Stąd schodzimy ku SW kamienisto-trawiastym żlebem sto kilkadziesiąt metrów, następnie trawersujemy dwa żeberka skalno-piarżyste i docieramy w pobliże przełączki z małą skalną igliczką. Dalej idziemy na prawo, wprost do góry, stromym żlebkiem pod ścianami. Otwór znajduje się w zakończeniu tego żlebku, pod skałką. Nie jest on widoczny z daleka. Dojście łatwe lecz strome, miejscami nieco eksponowane, zwiedzanie bez trudności.
|
Opis jaskini |
Otwór o nieregularnym kształcie ma 1,7 m szerokości i 1,2 m wysokości. Prowadzi do korytarza przechodzącego zaraz w obszerną komórkę, szeroką na prawie 4 m. Strop w komórce podwyższa się gwałtownie do 2,6 m. Z jej SE krańca odchodzi wstecz wąski (0,5 m), szczelinowy korytarzyk, równoległy do wstępnego korytarza. Biegnie on w kierunku powierzchni terenu, zwężając się (widać wąski prześwit niemożliwy do przejścia). Dno schroniska jest poziome. Schronisko rozwinęło się na szczelinach w wapieniach malmoneokomu wierchowej serii autochtonicznej. Ściany są nieco zwietrzałe, miejscami pokryte naciekami grzybkowymi. Namulisko tworzy glina jaskiniowa i gruz wapienny oraz większe wanty, przy otworze – gleba. Na osadach widać warstwę odchodów kozic, a w szczelinowym korytarzyku znaleziono kości i ząb trzonowy kozicy. Schronisko jest suche. Możliwy jest niewielki przewiew między otworem i wąską szczeliną, zależny od warunków atmosferycznych panujących na powierzchni terenu. Światło rozproszone sięga do końca. Przy otworze rozwijają się roślinny kwiatowe, paprocie, mchy i porosty. Mchy i porosty sięgają do komory. Faunę reprezentują owady, a przy otworze – ślimaki. Schronisko często odwiedzają kozice. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Schronisko zwiedził w dniu 28 maja 1989 r. W.W. Wiśniewski w towarzystwie K. Bębenka. Opublikował on szkic planu i opis schronu oraz fotografię ścian Upłazkowej Turni z zaznaczeniem położenia otworu. |
Historia dokumentacji |
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy A. i T. Mardali oraz B. Zalewskiego we wrześniu 2002 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Suunto oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009). |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Wiśniewski, W.W. 1990c (szkic planu i opis schronu oraz fotografia ścian Upłazkowej Turni z zaznaczeniem położenia otworu); Jaskinie TPN 2004 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Izabella Luty |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2010 |
Grafika, zdjęcia |
![]() |