Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Przysłopu Miętusiego niebiesko znakowanym szlakiem podchodzimy nad Kobylarzowy Żleb, następnie trawersujemy ku SE Czerwony Grzbiet i po około 300 m schodzimy około 300 m stromym żlebem nazywanym Depresją Zachodnią, inaczej Skrytym Żlebem, opadającym od Źródła Ratusz pod ściany Pośredniej Turni. Żleb staje się w dolnej części kamienisty. Omijamy Nyżę pod Ratuszem T.E-12.18 widoczną z lewej strony i schodzimy nieco na prawo skalnym progiem o trudnościach II (spod progu na prawo widać duży otwór Jaskini Strzelistej T.E-12.32). Spod progu idziemy po trawach 35 m na lewo, nieco w dół, wprost do widocznego otworu. Znajduje się on kilka metrów ku S od otworu Jaskini Ciasnej w Groniu, w tej samej ścianie. Dojścia eksponowane, trudności II (od Źródła Ratusz) lub V (z Piargów pod Zagonem). Zwiedzanie łatwe.

Otwór rozwinięty na pionowej szczelinie ma 4,1m wysokości i 0,6 m szerokości. Niewielki mostek skalny rozdziela go na dwie części. Za otworem wznosi się kominek przechodzący ku górze w mniej stromą szczelinę, zakończoną zawaliskiem. W północnej ścianie kominka widać małe okienko prowadzące do bocznego, bardzo ciasnego kominka o wysokości 1,5 m.

Schronisko rozwinęło się w wapieniach malmo-neokomu wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów) na szczelinie o kierunku W–E. Namulisko przy otworze tworzy gleba, a w górnej części kominka – drobne okruchy wapieni.

Wilgotność i przewiew zależne są od warunków atmosferycznych panujących na powierzchni terenu. Światło dociera do końca.

Roślinny kwiatowe oraz mchy i porosty rozwijają się w otworze. Faunę reprezentują owady i ślimaki.

Brak o kominku wzmianek z okresu przed zinwentaryzowaniem, prawdopodobnie ze względu na małe rozmiary. Można jednak przypuszczać, że został on zauważony w dniu 22 lipca 1959 r. przez grotołazów zakopiańskich (W. Habila, E. Korzeniewską, M. Kruczka i S. Wójcika). Przeszukiwali oni wówczas stoki Wielkiej Turni i odkryli leżącą tuż obok Jaskinię Ciasną w Groniu.

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ w dniu 31 sierpnia 1979 r. dokumentację kominka oraz pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowego sporządziła I. Luty przy współpracy zespołu. Pomiary wykonano za pomocą busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Luty, I. 1988 (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie, dane historyczne); Jaskinie TPN 2000 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).