Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Żółto znakowanym szlakiem docieramy do Niżniej Świstówki. Z jej dna podchodzimy do piargu kilkanaście metrów poniżej dolnego otworu Jaskini Przy Przechodzie (T.E-12.38). Stąd na prawo trawiastym zachodem w górę. Po lewej stronie mijamy kolejno otwory Jaskini przy Jędrusiowej Dziurze (T.E-12.45), Schronu pod Jędrusiową Dziurą (T.E-12.44), a dalej po prawej samej Jędrusiowej Dziury (T.E-12.43). Kilkadziesiąt metrów wyżej wysokość ściany nad zachodem maleje do kilku metrów i tędy łatwą wspinaczką przechodzimy do szerokiego pasa stromych traw, którymi podchodzimy kolejne kilka metrów w górę (to miejsce można również osiągnąć przechodząc przez Jaskinię Przy Przechodzie (T.E-12.38) do jej górnego otworu, a następnie wzdłuż górnej krawędzi wspomnianego wyżej szerokiego pasa traw trochę pod górę ku N, mijając po drodze Studnię Przy Przechodzie (T.E-12.39). Dalej 5-metrowym, pionowym progiem wspinamy się do kolejnego, bardzo wąskiego, poziomego pasa traw. Bardzo eksponowanym terenem idziemy kilkadziesiąt metrów na S. Za płatem kosodrzewiny schodzimy nieco w dół, a następnie kilka metrów w górę do podstawy piarżystego żlebu urywającego się pionową ścianą opadającą do dolnego otworu Jaskini Przy Przechodzie (T.E-12.38). Trawersujemy piarżysko i idziemy trawiastym terenem na lewo, stromo w górę do szerokiego na trzy metry kominka o stromym, niestabilnym trawiasto-glebowym dnie. Idziemy kolejne około 20 m w górę do miejsca, gdzie kominek zamyka pionowa ściana, u podnóża której odnajdujemy otwór. Dojście trudne i eksponowane, przydatna lina.

Otwór o wymiarach 1,3x0,7 m prowadzi nieco w górę ku W do szerokiej maksymalnie na 3,5 m komory o wysokości nie przekraczającej 0,8 m. Dalej ku S jeszcze niższym korytarzem przesuwamy się około 4 m trochę w dół. Stąd ku S wznosi się zamknięta wantami, szeroka na ponad 2 m pochylnia, a ku E opada bardzo ciasny (0,8x0,4 m) korytarzyk zasypany luźnym gruzem. Jego najniższe dostępne obecnie miejsce stanowi dno jaskini.

Jaskinia rozwinęła się w wapieniach malmu jednostki Ździarów (fałd Czerwonych Wierchów). Namulisko tworzy gruz wapienny, przy otworze i w komorze wstępnej drobny i zmieszany z glebą, na dnie pochylni grubszy. Latem i wczesną jesienią wyczuwa się nieznaczny przewiew w kierunku pochylni, a temperatura w jaskini jest niewiele niższa niż na zewnątrz. Światło dociera do końca komory wstępnej. W okolicach otworu występują rośliny kwiatowe.

Jaskinia została odkryta w dniu 22 października 1982 r. przez A. Wilczka z AKG Kraków podczas pomiarów sytuacyjno-wysokościowych otworów położonych w tej okolicy, przeprowadzanych przez Zespół Koła Naukowego Geodetów Górniczych AGH przy współpracy OW PTPNoZ i AKG. Odkryty wówczas schron o długości 4 m (zawalisko blokowało wstępną komórkę) został udokumentowany przez I. Luty, a jego plan i opis zamieszczony został w archiwalnym opracowaniu OW PTPNoZ “Jaskinie Doliny Małej Łąki (część B)”. 1 czerwca 1996 r. R. Mateja, J. Szczepański oraz M. Wierzbowski odkrywają około 2 m w górę pochylni. 24–25 września 1997 r. M. Gignal, R. Mateja, M.. Wierzbowski, A. Zaworonek wykonali pomiar współrzędnych otworu w stosunku do otworu Jaskini Śnieżnej E-13.1 (system Wielkiej Śnieżnej). Na podstawie dymienia przeprowadzonego 25 lipca 1998 r. wykluczono możliwość połączenia jaskini z systemem Wielkiej Śnieżnej poprzez Partie Za Kolankiem. W akcji wzięli udział G. Dokurno i R. Mateja od strony Partii za Kolankiem oraz W. Kraszewski i M. Wierzbowski obserwujący ścianę.

12 września 1999 r. jaskinia zostaje skartowana przez zespół w składzie R. Mateja i M. Wierzbowski. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.). 20 listopada 2017 r. F. Filar skorygował wpółrzędne geograficzne otworu.
Plan opracował M. Wierzbowski

Luty, I. 1982b (wzmianka o odkryciu i pomiarach położenia otworu, bez nazwy); Luty, I. 1989a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapce i rysunku ściany, historia); Mateja R.1998 (opis eksploracji);Wierzbowski M.., Mateja R. 1999 (informacja o dymieniu); Jaskinie TPN 2000 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).