Dane szczegółowe jaskini
| Nazwa | Jaskinia w Trawniczku |
| Inne nazwy | JM1 |
| Nr inwentarzowy | T.E-13.11 |
| Region | Tatry |
| Współrzędne WGS84 | λ: 19°55′39,52″, φ: 49°14′39,74″ |
| Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
| Powiat | tatrzański |
| Województwo | małopolskie |
| Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
| Podstawa ochrony | |
| Ekspozycja otworu | SW |
| Pozostałe otwory | |
| Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1556,94 |
| Wysokość względna [m] | 50 |
| Głębokość [m] | 0 |
| Przewyższenie [m] | 0 |
| Deniwelacja [m] | 0 |
|
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
9
|
| Rozciągłość horyzontalna [m] | |
| Położenie geograficzne | Dolina Małej Łąki, w prawym orograficznie zboczu Doliny Małej Łąki (Niżniej Świstówki), u podnóża Mnichowych Turni (Mnichowej Galerii). |
| Opis drogi dojścia do otworu |
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Żółto znakowanym szlakiem podchodzimy Doliną Małej Łąki, następnie skręcamy na prawo, do Niżniej Świstówki. Idziemy dalej obniżeniem pod Mnichowymi Turniami, u podnóża ścian i docieramy w pobliże dużego stożka piargów (drugiego licząc od dołu). Tu skręcamy na lewo i podchodzimy do otworu w stromym trawniczku ograniczającym piarg od południa. Otwór jest ukryty w trawie, widoczny z górnej części Niżniej Świstówki tylko przy dobrym oświetleniu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
|
| Opis jaskini |
Otwór ma 0,40 m szerokości i 0,55 m wysokości. Prowadzi do prostego, ciasnego, poziomego korytarzyka. Przy końcu przechodzi on w szczelinową, pochyłą komórkę zamkniętą zawaliskiem. Korytarzyk rozwinął się w wapieniach malmu należących do wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów) na nieco rozmytej szczelinie 355º/68º S. Na ścianach w komórce występują dobrze rozwinięte nacieki grzybkowe oraz mleko wapienne. Namulisko tworzy drobny gruz z domieszką gliny i gleby, przy otworze – gleba, a na końcu komórki – duże wanty. Szczelina jest wilgotna. wyczuwa się lekki przewiew. Światło odbite dociera prawie do końca. Rośliny kwiatowe (głównie trawy) występują przy otworze, a nieco głębiej sięgają mchy i porosty. Faunę reprezentują owady troglokseniczne (m.in. motyle Scoliopteryx libatrix, ćmy, chruściki, komary, muchówki) i przy otworze – ślimaki. |
| Historia badań |
|
| Historia eksploracji |
Brak wzmianek o jaskini w literaturze speleologicznej do czasu jej zinwentaryzowania. |
| Historia dokumentacji |
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację szczeliny sporządziła w dniu 28 lipca 1978 r. I. Luty przy współpracy M. Lasoty. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu podano na podstawie pomiarów przeprowadzonych w dniu 23 września 1982 r. przez Zespół Koła Naukowego Geodetów Górniczych AGH pod kierownictwem W. Borowca. Dane zaktualizowała I. Luty (2009). W dniu 21 listopada 2017 r. F. Filar skorygował współrzędne geograficzne otworu. |
| Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
| Literatura |
Burkacki M. 1984 (informacja o zbadaniu i udokumentowaniu); Luty I. 1982b (informacja o pomiarach sytuacyjno-wysokościowych, bez nazwy); Luty I. 1989b (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie i rysunku ścian Mnichowych Turni, dane historyczne); Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).
|
| Materialy archiwalne |
|
| Autorzy opracowania | Izabella Luty |
| Redakcja | Jerzy Grodzicki |
| Stan na rok | 2010 |
| Grafika, zdjęcia |
plan
|
plan