Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Żółto znakowanym szlakiem podchodzimy Doliną Małej Łąki, następnie skręcamy na prawo, do Niżniej Świstówki. Idziemy dalej obniżeniem pod Mnichowymi Turniami obserwując podnóże ich ścian. docieramy w pobliże drugiego (licząc od dołu) dużego stożka piargów sypiącego się spod tych ścian. Otwór jest stąd dobrze widoczny w pionowej szczelinie przecinającej całe zbocze. Skręcamy na lewo i nad piargami (omijając po lewej stronie Dziurkę nad Piargiem T.E-13.12) wspinamy się do poszukiwanego otworu po bardzo stromych trawach. Dojście łatwe lecz eksponowane, zwiedzanie bez trudności.

Szczelinowy otwór o wysokości 4,5 m i szerokości 0,6 m prowadzi do 4-metrowego korytarza, zwężającego się przy końcu i zakończonego kominkiem w stropie, zablokowanym wantami. Na lewo wstecz, za filarem skalnym, wznosi się kaskadkami o wysokości 0,8 m i 1 m krótkie odgałęzienie szczeliny. Uchodzi ono wysokim, szczelinowym otworem w ścianę turni, tuż przy dolnym otworze.

Grota rozwinęła się w wapieniach należących do wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów), na nieco rozmytej szczelinie tektonicznej o kierunku 60°. Namulisko tworzy gleba oraz drobny gruz wapienny; pod kaskadkami materiał jest nieco obtoczony.

Szczelina jest wilgotna i widna. Przewiew zależy od warunków atmosferycznych panujących na powierzchni terenu.

Przy otworze i w głębi rozwijają się rośliny kwiatowe, paprocie oraz mchy, glony i porosty, które pokrywają częściowo ściany.

Faunę reprezentują owady i ślimaki.

Brak wzmianek o szczelinie w literaturze speleologicznej do czasu jej zinwentaryzowania.

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację szczeliny sporządziła w dniu 26 sierpnia 1979 r. I. Luty przy współpracy Ł. Małachowskiego. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu podano na podstawie pomiarów przeprowadzonych w dniu 23 września 1982 r. przez Zespół Koła Naukowego Geodetów Górniczych AGH pod kierownictwem W. Borowca. Dane zaktualizowała I. Luty (2009). W dniu 21 listopada 2017 r. F. Filar skorygował współrzędne geograficzne otworu.
Plan opracowała I. Luty.

Burkacki M. 1984 (informacja o zbadaniu i udokumentowaniu); Luty I. 1982b (informacja o pomiarach sytuacyjno-wysokościowych, bez nazwy); Luty I. 1989b (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie i rysunku ścian Mnichowych Turni, dane historyczne); Jaskinie TPN 2000 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).