Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Podchodzimy od schroniska w Dolinie Kondratowej zielonym szlakiem prowadzącym na przełęcz pod Kopą Kondracką. W miejscu gdzie szlak opuszcza dno doliny skręcamy w prawo i podchodzimy około 350 m. Długim Żlebem do rozszerzenia w kształcie małego kociołka, zamkniętego od góry kilkunastometrowym progiem. Tu skręcamy w prawo i podchodzimy pod skałkami zwanymi Kochy stromo po piargach. Szukany otwór znajduje się w ich dolnej części. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Prostokątny otwór o szerokości 0,8 m i wysokości 1,5 m prowadzi do wąskiego korytarza, kończącego się 1,5 m progiem sprowadzającym na dno szczelinowatego korytarza. Ku wschodowi znajduje się niewielka komórka 1,5 m wysoka, której dno opada do szczelinowej, zablokowanej zawaliskiem studzienki 1,5 m głębokiej. Ku zachodowi rozwija się nieco większa komora długości 3 m i wysokości 1,8 m, zablokowana zawaliskiem, za którym kontynuuje się niedostępna szczelina.

Jaskinia powstała w wapieniach triasu środkowego i jury (seria wierchowa, fałd Giewontu) na szczelinie o przebiegu NW-SE. Ma charakter zawaliskowy, strop budują zaklinowane wanty, a spąg pokrywa autochtoniczny rumosz i wanty odpadłe od stropu.

Światło sięga do studzienki w korytarzu wejściowym. Nie prowadzono obserwacji roślinności przyotworowej, fauna nie występuje.

Dotychczas nie była wzmiankowana w literaturze, choć mogła być wcześniej znana - otwór jaskini jest widoczny ze szlaku.

Została zlokalizowana w dniu 11 października 1999 r. przez Z. Tabaczyńskiego, który 14 października 1999 r. sporządził jej dokumentację przy pomocy busoli geologicznej i taśmy parcianej. Zaktualizował Z. Tabaczyński (2009 r.).
Plan opracował Z. Tabaczyński.

Tabaczyński, Z. 2000a (opis, plan); Jaskinie TPN 2002b (opis inwentarzowy i plan).