Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Za mostkiem powyżej Krzyża Pola skręcamy na lewo i niewyraźną, starą hawiarską drogą idziemy skosem do góry, w kierunku ujścia doliny aż za gęsty las ograniczający od północy niewielką polanę. Drogę aktualnie (2009) utrudniają zwalone drzewa. Z polany na prawo na stoku widać skałki, a między nimi, nieco wyżej pod ścianką, ciemną nyżę. Za skałkami wznosimy się żlebem nieco ku SE, do góry. Za pierwszym pasem skałek, w prawej or. stronie żlebu odnajdujemy obszerny otwór Jaskini za Smrekiem T.E-08.02. Rośnie w nim rozłożysty, stary smrek, zasłaniający go nieco. Stąd udajemy się żlebem w górę, do pierwszych skałek zamykających żleb po lewej (or.) stronie. Szczelinowy otwór jaskini położony jest nad ok. 3-metrowym pochyłym prożkiem porośniętym bujną roślinnością. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Schronisko stanowi prosty, dosyć wysoki, szczelinowy korytarz o gładkich ścianach, rozwinięty w obrębie wapienno-dolomitowych utworów triasu środkowego autochtonicznej serii wierchowej. W połowie odchodzi na wysokości 1,8 m zaciskające się od razu odgałęzienie. Namulisko gruzowe.

Grota widna do końca i raczej sucha, omszała.

Obiekt w piśmiennictwie nie wzmiankowany do czasu ukazania się inwentarza jaskiń TPN, znaleziony podczas prac inwentaryzacyjnych OW PTPNoZ (mógł być jednak dostrzegany już dawniej).

Został udokumentowany w dniu 19 lipca 1977 r. przez M. Kardasia przy współpracy M. Burkackiego i M. Różyczki. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował M. Kardaś.

Jaskinie TPN 1993b (plan, opis inwentarzowy).