Schron znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Hali Pisanej żółtym szlakiem idziemy do Wąwozu Kraków, jego dnem do rozszerzenia zwanego Rynkiem i dalej do zwężenia wąwozu. Otwór znajduje się w prawym (or.) ograniczeniu zwężenia, w pobliżu perci wiodącej pod skałami aż na Przełączkę za Saturnem, jest nieco zasłonięty roślinnością. Dojście i zwiedzanie łatwe.

Trójkątny otwór o wysokości 1,7 m i szerokości 1,9 m prowadzi do obszernej nyży. W jej tylnej ścianie otwierają się dwa korytarzyki – prawy, ciasny o długości około 1,5 m i lewy, nieco obszerniejszy, kończący się ślepo po 3 m.

Schronisko rozwinęło się w wapieniach urgonu wierchowej serii autochtonicznej, na szczelinie z lustrem tektonicznym. Dno pokrywa glina z rumoszem – szczególnie w lewym korytarzyku. Na ścianach, w końcowej części występują nacieki grzybkowe.

Schron jest wilgotny, woda kapie ze stropu, przewiewu nie wyczuwa się. Światło sięga do końca.

Roślinność zielona sięga 2,5 m w głąb, zaobserwowano owady.

W trakcie inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ badania fauny przeprowadziła w dniu 12 lipca 1977 r. E. Sobiepanek-Krzyżanowska oznaczając

Gastropoda: Plathybunus bucephalus 1 ♂, Helicigona cingulella (przy otworze).

Wójcik (1966a) zbadał osady.

Grota była wymieniana przez Wójcika (1966a, 1968, 1969c).

Schron zlokalizował ciągiem teletopowym zespół w składzie M. Kardaś, M. Kropiwnicka i P. Żarski, a dokumentację jaskini sporządzili 18 lipca 1977 r. R. i M. Kardaś, T. Ostrowski oraz E. Sobiepanek-Krzyżanowska. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Freiberg. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracował M. Kardaś.

Wójcik, Z. 1966a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie, osady); Wójcik, Z. 1969a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie); Gradziński, R. i in. 1985a (dane morfometryczne, lokalizacja); Jaskinie TPN 1994 (plan i opis inwentarzowy).

Sobiepanek-Krzyżanowska, E. 1979 (fauna)