Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Ptasi Schron
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.F-09.26
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°52′45,04″, φ: 49°13′57,92″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu N
Pozostałe otwory 2 - ku N, 1305 m n.p.m.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1305
Wysokość względna [m] 5
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
8
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, na lewym orograficznie zboczu górnej części Wąwozu Kraków.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Hali Pisanej żółtym szlakiem podchodzimy do Wąwozu Kraków. Jego dnem idziemy do Rynku, ewentualnie ścieżką obchodzącą jego górne progi. Za ostatnim, dużym progiem wychodzimy na rozległe rozszerzenie wąwozu. Poszukiwany schron położony jest około 50 m przed kolejnym zwężeniem, za którym następuje odgałęzienie Żlebu Trzynastu Progów. Dwa otwory dobrze widać po prawej stronie pod skałami, w odległości około 15 m od ścieżki. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini

Otwór wschodni (główny) ma 1,8 m szerokości, 1 m wysokości, otwór zachodni – 1,8 m szerokości i 0,5 m wysokości. Wchodzimy do mytej komory, która ku W, za dużym filarem skalnym, staje się obszernym korytarzem. Zakręca on na prawo, nieco do góry i uchodzi do otworu zachodniego. Filar przebija krótki, ciasny korytarzyk wiodący z głównej części komory również pod okap otworu zachodniego.

Schronisko powstało w wapieniach triasu wierchowej serii autochtonicznej. Jego ściany są nieco zwietrzałe. Namulisko stanowi gruz wapienny, wanty oberwane ze stropu oraz glina, a przy otworze – gleba.

Schron jest nieco wilgotny, bez przewiewu. Światło sięga do końca. Rośliny kwiatowe (głównie trawy) występują przy otworze, głębiej – mchy, glony i porosty. Zaobserwowano obecność pająków, much, ciem, a także ślimaków. Przy otworze w 1977 r. znaleziono ptasie gniazdo.

Historia badań
Historia eksploracji

Obiekt znany był z pewnością od dawna. Zauważono w nim ślady biwakowania, brak jednak danych o odkryciu ani wzmianek w literaturze speleologicznej, aż do czasu zinwentaryzowania.

Historia dokumentacji

W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ materiały terenowe zebrali w dniu 24 lipca 1977 r. E. Kuźniak, P. Herzyk, R. i R. M. Kardasiowie oraz 27 lipca 1994 r. I. Luty i M. Kropiwnicka. Fotografie otworów wykonała w 1977 r. R. Kardaś. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowany przez E. Kuźniak uzupełniła I. Luty.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Kardaś R.M., Burkacki M. 1977 (wzmianka o inwentaryzacji); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1:10.000); Jaskinie TPN 1994 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Izabella Luty, Eugenia Kuźniak
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie