Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Hali Pisanej żółtym szlakiem podchodzimy do Wąwozu Kraków. Jego dnem idziemy do charakterystycznego rozszerzenia nazywanego Rynkiem, dalej niewyraźną percią omijającą górne progi wąwozu. Prowadzi ona najpierw na prawo, nieco wstecz (ku W), do góry, u podnóża strzelistej turni nazywanej Basztą, następnie żlebem ku SE. Pod ścianą ograniczającą lewą (or.) stronę żlebu widzimy mały, trójkątny otwór Jaskini Zakosistej T.F-09.04a. Stąd idziemy żlebem do góry, na lewo. Po około 30 m żleb rozszerza się, a około 40 m dalej trafiamy na trawiaste siodełko położone nad turnią w zwężeniu Wąwozu (Siodełko za Basztą). Tuż za przegięciem siodełka, około 3 m poniżej ścieżki, znajduje się otwór Dziury pod Smrekiem T.F-09.05. Jest on położony w małym leju krasowym pod suchym smrekiem, zasłonięty gałęziami smreka rosnącego w sąsiedztwie. Dalej idziemy kilkanaście metrów ku NNE, tuż przy wschodniej ścianie najwyższej w tej części turni, a następnie kilkumetrowym zjazdem. Na przeciwko dużej wanty zaklinowanej w szczelinie znajduje się wejście do Szczeliny pod Gankową I, a kilka metrów niżej jest poszukiwany otwór. Dojście wymaga użycia sprzętu do zjazdu i wychodzenia po linie, zwiedzanie bez trudności, ciasno.

Otwór o wysokości 1,7 m i szerokości 0,6 m prowadzi do ciasnego, szczelinowego korytarzyka o dnie na początku lekko wznoszącym się, a następnie, za zwężeniem, opadającym. Dalej korytarzyk jest zbyt wąski do przejścia, lecz widać połączenie z niżej położoną Szczeliną pod Gankową III T.F-09.34. Opisywany obiekt, podobnie jak sąsiednie, powstał na uskoku w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. Jego ściany są nieco rozmyte. Pokrywają je dobrze rozwinięte nacieki grzybkowe. Namulisko na początku gliniasto-piaszczyste, w głębi utworzone głównie przez rumosz wapienny.

Szczelina jest wilgotna. Światło sięga do końca. Wyczuwa się lekki przewiew. Przy otworze występują porosty i glony oraz pojedyncze egzemplarze roślin kwiatowych. Faunę reprezentują pająki, muchy i komary.

Szczelina została znaleziona w dniu 4 sierpnia 1977 r., podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, przez I. Luty, która we wrześniu 1977 r. sporządziła jej dokumentację przy współpracy M. Kowalskiej. Pomiary przeprowadzono busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Kronika 1988b (informacja o udokumentowaniu); Jaskinie TPN 1994 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).