Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Szczelina w Zadnim Kościelcu
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.G-19.02
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 20°00′50,47″, φ: 49°13′22,30″
Gmina Zakopane (gm. miejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu S
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 2075
Wysokość względna [m] 223
Głębokość [m] 1,80
Przewyższenie [m] 5,50
Deniwelacja [m] 7,30
Długość [m]
w tym szacowane [m]
6,80
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Tatry Wysokie, Dolina Stawów Gąsienicowych, w południowej ścianie Zadniego Kościelca około 35 m. poniżej północnego siodła Mylnej Przełęczy od strony Doliny Stawów Gąsienicowych.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Ze schroniska Murowaniec na Hali Gąsienicowej idziemy czarnym szlakiem prowadzącym na Świnicką Przełęcz. Szlak doprowadza nas do starej, obecnie zamkniętej ścieżki łączącej Przełęcz Karb, ze Świnicką Kotlinką. Ze szlaku skręcamy w ścieżkę i podążamy nią do Zadniego Stawu Gąsienicowego. Znad stawu idziemy po piargach i upłazkach wprost na północne siodło Mylnej Przełęczy. Około 20 m. przed Mylną Przełęczą, w miejscu gdzie droga przechodzi w skalną rynnę, po lewej stronie, w południowej ścianie Zadniego Kościelca znajduje się otwór jaskini Wyżniej Szczeliny w Zadnim Kościelcu T.G-19.01. Około 20 m. przed jej otworem po lewej stronie, około 12 m. powyżej podstawy ściany Zadniego Kościelca znajduje się szukany otwór. Dojście dość trudne (II+), lina przydatna zwłaszcza w zejściu, zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini

Otwór jaskini to wysoka na 6 m szczelina o szerokości 0,6 m u podstawy, zwężająca się ku górze. Tuż za otworem znajduje się rozwinięta na szczelinie studzienka o głębokości 1,8 m i zaklinowany głaz. Za nim znajduje się zwężający się korytarz o długości 5 m przechodzący w niedostępną szczeliną. W końcowej jej części w stropie widoczne jest niedostępne dla człowieka połączenie z powierzchnią. 

Jaskinia rozwinęła się w granitoidach krystaliniku Tatr Wysokich. Jest to szczelina tektoniczna rozwarta grawitacyjnie w kierunku osi doliny Stawów Gąsienicowych. Ściany jaskini są lite. W kilku miejscach znajdują się zaklinowane bloki skalne i kamienie. Spąg jaskini pokrywa autochtoniczny rumosz skalny.

Światło dzienne oświetla zewnętrzną część szczeliny, do końcowych partii dociera światło rozproszone. Jaskinia jest sucha, po opadach miejscami wilgotna, a jej mikroklimat jest uzależniony od warunków atmosferycznych. Wewnątrz jaskini obserwowano porosty i mchy. Obserwacje fauny nie były prowadzone.

Historia badań
Historia eksploracji

Jaskinia mogła być znana od dawna, gdyż jej otwór jest widoczny ze ścieżki prowadzącej na Mylną Przełęcz.

Historia dokumentacji

Dokumentację jaskini sporządzili 5 października 2000 r. A. Gajewska i M. Głuszkowski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracowała A. Gajewska.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie TPN 2002 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Krzysztof Recielski
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie