Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Ze schroniska Murowaniec na Hali Gąsienicowej idziemy czarnym szlakiem prowadzącym na Świnicką Przełęcz. Dochodzimy do odejścia niebieskiego szlaku na Przełęcz Karb i podążamy nim aż na przełęcz. Stąd skręcamy na południe taternicką ścieżką wiodącą pod zachodnią ścianą Kościelca. Ścieżką dochodzimy do trawiasto-skalnego zachodu opadającego z Kościelcowej Przełęczy, który przecinamy w kierunku ostrogi skalnej stanowiącej przedłużenie zachodniej ściany Zadniego Kościelca. W skałach tych znajduje się otwór schronu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Otwór ma kształt trójkąta o wysokości 1 m i podstawie 2 m. W jego prawym rogu znajduje się głaz zasłaniający światło otworu. Za otworem rozwija się prosty, nieznacznie opadający korytarz o długości 4 m. W końcowej części zwęża się on do szerokości 0,3 m i po 1 m przechodzi w niedostępną szczelinę.

Grota rozwinięta jest w granitoidach krystaliniku Tatr Wysokich i ma genezę erozyjno-wietrzeniową. Ściany jaskini są lite. Na spągu znajdują się kamienie i ostrokrawędzisty gruz skalny, przy otworze występuje humus sięgający 2 m. w głąb jaskini. W części przyotworowej kamieniste podłoże zostało wyrównane na potrzeby biwakowania.

Światło dzienne oświetla cały schron, na koniec dociera rozproszone. Schronisko jest suche, a jego mikroklimat jest uzależniony od warunków atmosferycznych. W otworze rozwija się roślinność zielona, wewnątrz obserwowano porosty i mchy. Obserwacje fauny nie były prowadzone.

Schronisko było znane od dawna i wykorzystywane jako schron, o czym świadczy przygotowana platforma biwakowa.

Dokumentację sporządzili 5 października 2000 r. A. Gajewska i M. Głuszkowski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracowała A. Gajewska.

Jaskinie TPN 2002 (plan i opis inwentarzowy).