Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Od schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich idziemy niebiesko znakowanym szlakiem do Małego Stawu. Przy nim opuszczamy znakowaną ścieżkę i idziemy w kierunku południowym, wprost na Niedźwiedzia. Następnie wchodzimy na piargi wypełniające kotlinkę za Niedźwiedziem i kierujemy się wprost na północno-wschodnią ścianę Miedzianego Kostura. Podchodzimy do podnóża niewybitnego żlebu znajdującego się w środkowej części ściany. W górnej części żlebu, około 35 m. ponad podstawą ściany znajduje się dobrze widoczny otwór jaskini. Spod ściany wspinamy się żlebem (III+) do otworu jaskini. Dojście trudne (krucho), wymaga użycia sprzętu i technik alpinistycznych, zwiedzanie łatwe.

Otwór ma 3 m wysokości i 3 m szerokości. Wprowadza on do komory o wymiarach 3,5x3,5 m i wznoszącym się spągu. Lewą część jaskini stanowi nachylona pod kątem około 30° ściana. Prawą i tylną ścianę komory oraz jej strop budują zaklinowane bloki skalne i kamienie.

Dziura rozwinięta jest w granitoidach krystaliniku Tatr Wysokich. Związana jest z pęknięciem tektonicznym, które predysponowało powstanie żlebu. W części jest fragmentem żlebu nakrytym blokami skalnymi i kamieniami. Ściany są lite, w kilku miejscach zbudowane z zaklinowanych bloków skalnych. Na spągu znajduje się autochtoniczny gruz skalny.

Obiekt jest widny, a jego mikroklimat uzależniony jest od warunków atmosferycznych. Jesienią (listopad) obserwowano zalegający w otworze śnieg. W całej dziurze stwierdzono występowanie porostów, mchów i traw. Obserwacje fauny nie były prowadzone.

Dziura mogła być znana od dawna. Jej otwór jest widoczny m. in. ze schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Wzmiankuje o niej T. Zwijacz-Kozica (1998b) przy okazji opisu Dziury w Miedzianym Kosturze II.

Dokumentację sporządzili w dniu 25 listopada 2000 r. A.Gajewska, J. Panek i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracował K. Recielski.

Zwijacz-Kozica, T. 1998b (wzmianka, bez nazwy); Jaskinie TPN 2002 (plan i opis inwentarzowy).