Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Dziura w Wysokim Grzbiecie |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.F-10.20 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°53′48,13″, φ: 49°13′54,87″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | ku górze |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1900 |
Wysokość względna [m] | 390 |
Głębokość [m] | 1,10 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 1,10 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
6,50
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Kościeliska, Wąwóz Kraków, na zboczach Ciemniaka, w Wysokim Grzbiecie, od strony kotła Kamienne Zadnie. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Doliny Tomanowej podchodzimy : zielonym szlakiem turystycznym w pobliże Kozich Upłazków, do miejsca gdzie przecina go okresowy ciek spływający do Kamiennego Zadniego. Stąd skosem do góry, sto kilkadziesiąt metrów ku S trawiasto-skalistym zboczem, aż do skał grani Wysokiego Grzbietu. Otwór położony jest około 40 m ku N od grani, w niewielkim leju krasowym, pod małymi skałkami. Zaznacza się tu w morfologii terenu rów zboczowy. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
|
Opis jaskini |
Otwór o kształcie trójkątnym (0,7x0,3 m) jest wylotem 1,1-metrowej studzienki. Za nią krótki korytarzyk wiedzie do poprzecznej szczeliny, nieco wznoszącej się ku ENE, zamkniętej z obu stron zawaliskiem. Dziura powstała na szczelinach w wapieniach triasu środkowego wierchowej serii autochtonicznej, ma częściowo charakter zawaliskowy. Usytuowana jest tuż pod powierzchnią terenu. Jej ściany są gładkie. Namulisko buduje gruz wapienny oraz gleba namywana przez otwór i szczeliny łączące się z powierzchnią. Wilgotność i przewiew zależą od warunków atmosferycznych. Światło odbite sięga do końca. Roślinność jest uboga, reprezentowana głównie przez glony i mchy. Występują muchy, ćmy i ślimaki. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Dziura nie była dotychczas wzmiankowana w literaturze. |
Historia dokumentacji |
W trakcie inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich PTPNoZ jej dokumentację sporządziła w dniu 3 sierpnia 1994 r. I. Luty przy współpracy J. Pośpiech. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009). |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Jaskinie TPN 1994 (plan i opis inwentarzowy pod numerem F-11.15).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Izabella Luty |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2010 |
Grafika, zdjęcia | plan |