Idąc drogą z Będkowic, docieramy na dno doliny, skąd skręcamy w prawo. Dalej kierujemy się do położonych na przeciwległym zboczu skałek Wzgórza Dumań. Idąc ich podnóżem w lewo, przechodzimy nad boczny wąwóz prowadzący do Bolechowic. Otwory znajdują się w największej grupie skałek. Górny na ich szczycie, blisko krawędzi, a dolny u podstawy SW ściany.

Jaskinia krasowa, powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford).

W korytarzu są stalaktyty, nacieki grzybkowe i mleko wapienne. Spąg zalega zwietrzała gleba, humus i rumosz skalny poprzerastane korzeniami, oraz liście.

W studni występuje bogata flora z mchami, porostami listkowatymi i proszkowymi oraz paprocie B paprotka zwyczajna Polypodium vulgare L.

Faunę reprezentują pająki Meta sp. i inne, kleszcze, muchówki, ślimaki, dżdżownice i fauna glebowa. Prawdopodobnie jest zasiedlona przez borsuka.

Wcześniej obiekt został opisany przez Kowalskiego pod nr 126. Korytarz za przełazem został odkryty w marcu 1996 przez J. Kućmierza i R. Suskiego. Ponownego odkrycia dokonali J. Nowak, M. Szot i J. Ślusarczyk w roku 2003, poznając jego kontynuację za przełamaniem.

Aktualną dokumentację sporządził J. Nowak 11 maja 2003 r., pomiary wykonali J. Nowak i J. Ślusarczyk 5 czerwca 2003 r.
Plan opracował J. Nowak.

Kowalski K. 1951 (opis inwentarzowy poz. 126 pod nazwą Schronisko w górze Doliny Kobylańskiej, plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń poz. II. E. 12); Nowak J. 2004a (opis inwentarzowy, plan, fot. otworu); Nowak J. 2004b (w spisie jaskiń poz. 13); Nowak J. 2006 (w spisie jaskiń poz. 13, plan); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).