Od murowanego Krzyża we wsi Łączki Kobylańskie udajemy się drogą biegnącą w górę i po minięciu pierwszego domu przechodzimy w lewo przez wąwóz i dalej zboczem do podnóża Ruskiej Skały. Pod ścianą na pionowym pęknięciu metrowej wysokości znajdujemy soczewkowy otwór dolny Jaskini Na Łączkach. Od niego idziemy w górę wzdłuż skałek, po kilkunastu metrach, 14 m wyżej, znajduje się mały, szczelinowy otwór Schroniska nad Jaskinia na Łączkach.

Schronisko pseudokrasowe powstało w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). Brak jest form erozyjnych sugerujących krasową genezę, jedynie miejscami na ścianach widoczne są młodsze formy erozyjne, utworzone przez spływającą wodę w postaci drobnych miseczek i ostrych wyrostków.

Niewielkie połacie ścian pokryte są nalotem z wyschniętego mleka wapiennego. Wydaje się, że osady namuliska są obfite, tworzą je ilaste osady z gruzem wapiennym, na powierzchni humusowe, pokryte suchymi liśćmi i gruzem.

Wewnątrz jest sucho, występuje silny przewiew pomiędzy otworami i szczelinami do powierzchni.

W otworze i jego najbliższym sąsiedztwie na ścianach występują glony i porosty.

Wewnątrz obserwowano komary, pajęczaki, chruściki Trichoptera, motyle rusałkę pawika Inachis io i szczerbówkę ksieni Scoliopteryx libatrix.

Znane było od dawna, zostało udokumentowane przez K. Kowalskiego (1951). Aktualną dokumentację sporządził A. Górny (09.2009 r.). Pomiary wykonali M. Migas, M. Pruc (09.2009 r.)
Plan opracował M. Pruc.

Kowalski K. 1951 (inwentarzowy opis jaskini poz.131, "Schronisko nad Jaskinią na Łączkach" [13.IV.1946 r.], plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń i schronisk Wyżynie Krakowsko-Wieluńskiej poz. II.F.6); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).