Idąc dnem doliny od Łączek Kobylańskich mijamy stawy pstrągarni i dochodzimy do dużego murowanego budynku zwanego "Szańcem", mijamy dochodzący z prawej wąwóz idziemy dalej w górę doliny do następnego, idziemy nim w górę, z prawej strony na zboczu duża skała, podchodzimy pod nią i następnie trawersujemy zbocze ku południowi, gdzie kilkadziesiąt metrów od niej znajduje się mniejsza skałka z otworem schroniska. Otwór widoczny dopiero z niewielkiej odległości, położony jest u podstawy kilkumetrowej skałki.

Schronisko stanowi niewielka komora (5x3 m) o wysokości maksymalnej 2,7 m, do której prowadzi niskie (0,5 m) wejście o szerokości 1,3 m. W centralnej części salki znajduje się niewielki kominek. Wewnątrz widoczne są ślady ognisk i śmieci.

Schronisko o genezie krasowej powstało w wapieniach skalistych górnej jury (oksford), ściany są zwietrzałe, o gruzłowatej strukturze, w kominku ogładzone z niewielkim kotłem wirowym.

W kominku występuje biały naciek kożuchowy ze skonsolidowanego mleka wapiennego. Osady namuliska wydają się być obfite, na powierzchni znajduje się drobny gruz wapienny i liście.

Stwierdzono obecność pajęczaków, muchówek i motyli szczerbówki ksieni Scoliopteryx libatrix, paśnika jaskińca Triphosa dubitata i rusałki pawika Inachis io.

Jaskinia znana była od dawna, podczas II wojny światowej była schronem dla ludności, obecnie jest często odwiedzana (ślady ognisk, śmieci, zapasy gałęzi).

Jej plan i opis opublikował Kowalski (1951). Aktualną dokumentację sporządził A. Górny, 08.10 2009 r. Pomiary wykonali A. Górny, T. Ostrowski, 08.10.2009 r.
Plan opracował A. Górny.

Kowalski K. 1951 (inwentarzowy opis jaskini poz.134, "Schronisko powyżej Jaskini nad Szańcem" [13.IV.1946 r.], plan): Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń i schronisk Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, poz. II.F.12); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).