Idąc dnem doliny od Łączek Kobylańskich mijamy stawy pstrągarni i dochodzimy do dużego murowanego budynku zwanego "Szańcem", mijamy go i po przejściu około 250 m dochodzimy do dużego wąwozu dochodzącego z prawej strony od Będkowic z widoczną z daleka bramą skalną zwaną Bramą Będkowską. Wychodzimy na lewe (orograficznie) jej zbocze bezpośrednio nad ujściem wąwozu i wychodzimy nad dużą grupę skalną w bramie. Nad nią na zboczu doliny Będkowskiej, prostopadle do niej znajduje się grzęda skalna z przebijającym ją Tunelem nad Bramą Będkowską. Otwór NE widoczny jest dopiero z bliskiej odległości, otwór SW widoczny z daleka.

Otwór SW znajduje się w charakterystycznej formacji kotła wirowego o wysokości 2 m i szerokości do 2 m. Za nim biegnie korytarz 7 metrowej długości, początkowo opadający na odcinku 2,5 m, następnie poziomy i lekko wznoszący się przy II otworze (NE). Korytarz ma maksymalną szerokość1 m, jest niski, w środkowej części znajduje się kominek 1,5 m wysokości.

Tunel ma genezą krasową, powstał w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). Ściany są skorodowane, w otworze SW zachował się fragment kotła wirowego, na ścianach widoczne są liczne wżery i zagłębienia wirowe.

Szaty naciekowej brak. Osady namuliska nienaruszone, w otworach wydają się być obfite, na powierzchni humusowe, pokryte warstwą liści.

Tunel jest przewiewny i suchy, w znacznej części podlega wpływom atmosferycznym. W otworach na ścianach rosną glony.

Wewnątrz spotyka się pajęczaki i motyla paśnika jaskińca Triphosa dubitata.

Tunel był znany i odwiedzany od dawna, jednak nie wzmiankowany w literaturze.

Aktualną dokumentację sporządził A. Górny (15.10.2009 r.). Pomiary wykonali A. Górny i T. Ostrowski (15.10.2009 r.).
Plan opracował A. Górny.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).